Schroders: Knelpunten in het aanbod

13 december 2023

In 2024 zal de onzekerheid aanhouden en zullen de aandelenmarkten waarschijnlijk volatiel blijven.

‘Er zijn veel verschillende factoren in het spel, die gegroepeerd kunnen worden in drie categorieën: 1. Demografie, 2. Decarbonisatie en 3. Deglobalisering,’ blikt Schroders vandaag vooruit op volgend jaar. ‘Samen vormen ze wat wij de 3D Reset hebben genoemd. In combinatie met de hoge staatsschulden hebben deze factoren knelpunten in het aanbod gecreëerd, de loonkosten opgedreven, de algemene prijsinflatie aangewakkerd en populistische politiek ondersteund. Centrale banken werden gedwongen om doortastend op te treden. De rentetarieven zijn drastisch verhoogd en het ziet ernaar uit dat dit nog wel even zo zal blijven.’

VS

‘De Amerikaanse bedrijfssector blijft over het geheel genomen beter gemanaged en innovatiever dan buitenlandse bedrijfssectoren. Hij heeft een unieke constellatie. Sterk groeiende sectoren zoals technologie, communicatie of gezondheidszorg nemen een veel groter deel van de index voor hun rekening dan in andere regio's. De IT-sector is nu bijvoorbeeld goed voor 28% van de S&P500, vergeleken met slechts 6% in Europa.

Op basis van het bovenstaande is het waarschijnlijk dat de S&P zal blijven handelen met een premie ten opzichte van andere markten. Het is echter opmerkelijk dat het waarderingsverschil tussen de VS en de rest van de wereld zich nu op een extreem niveau bevindt. Om dit in context te plaatsen: de marktkapitalisatie van de Magnificent Seven is nu groter dan die van het VK, Frankrijk, China en Japan samen. Historisch gezien heeft een dergelijke polarisatie vaak lang stand gehouden, maar op een gegeven moment wordt de kloof onvermijdelijk gedicht.’

Structurele beleggingsthema's voor de lange termijn

‘Het is opvallend dat tot nu toe in 2023 de MSCI Global Alternative Energy Index met 40% is gedaald (bron Bloomberg, eind oktober 2023). Het beleggerssentiment is aangetast door een combinatie van slechte resultaten en politiek verzet tegen milieu-initiatieven.

En toch zal zelfs de meest verstokte milieuscepticus moeilijk kunnen ontkennen dat extreme klimaateffecten steeds duidelijker worden. De argumenten voor decarbonisatie zijn overweldigend. Gezien het feit dat veel van de post-pandemische kostendruk en de overcapaciteit in delen van de hernieuwbare energieruimte nu zijn uitgewerkt, lijkt dit een uitstekend moment voor beleggers om het thema energietransitie te overwegen.

Het lijkt duidelijk dat technologie de sleutel is tot het aanpakken van veel van de structurele uitdagingen waar we momenteel voor staan. Zonne-energie en koolstofafvang staan bijvoorbeeld centraal in het thema energietransitie. Op een vergelijkbare manier zal de demografische uitdaging grotendeels worden aangegaan door medische ontdekkingen, automatisering en kunstmatige intelligentie (AI).’

Prijs is wat je betaalt, waarde is wat je krijgt

‘In een omgeving met hogere rentes doen waarderingen er veel meer toe dan wanneer de rentes bijna nul zijn. Aandelen zijn geweldige langetermijnbeleggingen: de S&P500 heeft de afgelopen 150 jaar een reëel rendement (na inflatie) van meer dan 7% per jaar opgeleverd, vergeleken met slechts 2% voor Amerikaanse Treasuries. Toch zijn aandelen, zoals we allemaal weten, ook zeer volatiel; in 29 van de afgelopen 50 jaar waren er dalingen van meer dan 10%. Aandelenmarkten zijn wispelturig en kunnen onvergeeflijk zijn.

Des te meer reden, om ons te richten op waarderingen. Of beter gezegd, op value for money. Waar het afgelopen decennium in het teken stond van groei (vooral omzetgroei), zal het komende decennium waarschijnlijk veel meer gaan om het vinden van bedrijven die echte waarde bieden. Hiermee bedoelen we niet simpelweg bedrijven die goedkoop zijn. Goedkope aandelen zijn meestal goedkoop met een reden.

Bedrijven in traditionele sectoren zoals energie, financiën of industrie zijn niet alleen zeer cyclisch, maar worden ook geconfronteerd met grote verstoringen door de overgang naar nieuwe technologieën. Daarentegen kan een bedrijf dat volgens de huidige maatstaven duur is, allesbehalve goedkoop blijken te zijn als het in de toekomst duurzame groei en kasstromen levert.

Het loont de moeite om op de langere termijn te richten, de gebieden met structurele, ondergewaardeerde groei te identificeren en zich sterk in te zetten voor die bedrijven met een blijvend concurrentievoordeel. Zoals alles, is de prijs die je betaalt voor een effect de prijs die je betaalt. Waarde is wat je krijgt. Er is genoeg waarde op de wereldwijde aandelenmarkten, vooral voor de geduldige belegger.’