DWS: Amsterdam zakt weg op mondiale huurmarkt

DWS: Amsterdam zakt weg op mondiale huurmarkt

Vastgoed

Overal ter wereld houden mensen minder salaris over na het betalen van de huur. Dat blijkt uit de nieuwe Housing Affordability Review 2025 van vermogensbeheerder DWS, die de huurmarkt in 80 steden tegen het licht houdt. Amsterdam zakt, zoals mag worden verwacht, verder weg op de ranglijst.

Lissabon en Hongkong verliezen eveneens terrein. Brussel blijft hangen in het midden van de ranglijst. München heeft als chique stad de reputatie duur te zijn, maar een woning huren is er veel goedkoper dan vaak wordt aangenomen. Alleen in enkele grote steden, zoals Brisbane, Melbourne en Salt Lake City, is huren nog betaalbaar.

DWS hanteerde twee benchmarks: het percentage van het inkomen dat aan huur wordt besteed en het bedrag dat na betaling van de huur resteert, omgerekend naar koopkracht. Alle bedragen in het rapport zijn uitgedrukt in Amerikaanse dollars om internationale vergelijking mogelijk te maken. Gemiddeld gaat wereldwijd 38% van het inkomen op aan huur. In Salt Lake City blijft dat beperkt tot 20%. In steden als Bangkok en Mexico-Stad slokt de huur meer dan 70% van het gezinsinkomen op.

Koopkracht hurende Amsterdammers

Binnen Europa zijn de verschillen groot. Brussel blijft steken rond het wereldwijde gemiddelde met een huurquote van 35 à 40%. Na het betalen van de huur blijft er gemiddeld $3000 per maand (koopkracht-gecorrigeerd) aan besteedbaar inkomen over voor andere uitgaven. In Amsterdam is dat $2750, minder dan in Berlijn, Madrid en Dublin.

Alleen Londenaren en Parijzenaren moeten de hand steviger op de knip houden om na het behalen van de huur niet in het rood te belanden. Volgens DWS speelt de populariteit van veel steden nauwelijks nog een rol; het zijn structurele woningtekorten en stagnerende bouwvolumes die de huren opstuwen.

Steden met een actief bouwbeleid en ruimte voor nieuwbouw bewijzen dat de trend te keren is. Seoel stijgt zestien plaatsen op de lijst dankzij inkomensgroei en een hogere woningproductie. Boston en Dublin profiteren van loonstijgingen en een ruimer aanbod. Singapore, Dubai en San Francisco behouden hun aantrekkingskracht doordat de inkomens er sneller stijgen dan de huren. Volgens DWS bepaalt niet de huurprijs op zich, maar de verhouding tussen inkomen en woningaanbod de werkelijke betaalbaarheid.

Het rapport schetst een zorgwekkend beeld van de toenemende kloof tussen huurprijzen en besteedbaar inkomen. In steden die zelden in ranglijsten worden meegenomen, zoals Bangalore, Lyon en Leipzig, stijgt de huurdruk sneller dan de inkomens. Markten als Brisbane en Austin profiteren van een actief woningmarktbeleid en een bouwprogramma dat het aanbod vergroot. Steden die hun bouwproductie op peil houden, weten talent en investeerders vast te houden. Waar nieuwbouw stokt en huren blijven stijgen - zoals in Amsterdam - dreigt de economische dynamiek weg te sijpelen.