Arif Husain, Head of International Fixed Income and CIO Fixed Income bij T. Rowe Price, denkt hier anders over:

'Het verhaal van een zachte landing is een sprookje, achteraf aangepast aan het heersende marktverhaal en gebaseerd op achterhaalde omstandigheden. Een harde landing komt eraan, het is slechts een kwestie van tijd.'

Waarschijnlijke eenmalige gebeurtenissen geven valse hoop 

De milde Europese winter voorkwam een diepe recessie in de regio, ondanks hoge energieprijzen en aanvoerproblemen na de Russische invasie van Oekraïne. Dit zorgde voor optimisme over de eurozone bij beleggers. De Europese energiedynamiek is op dit moment zeker verbeterd, maar of het genoeg is? Het staat niet vast dat de komende winter weer een milde winter zal zijn. Husain betwijfelt of beleggers kapitaal moeten alloceren op basis van hoop.

Het optimisme werd ook gevoed door de enorme impuls van bijna $900 miljard van de Inflation Reduction Act begin 2023 in de VS, voornamelijk gericht op productie- en klimaatprojecten. De CHIPS and Science Act deed daar nog een schepje bovenop. Hoewel de stimulans nog steeds positief kan zijn, neemt de kracht ervan af. De aankomende Amerikaanse verkiezingen en het al grote begrotingstekort doen vermoeden dat meer stimuleringsmaatregelen van de overheid beperkt zullen zijn.

Ook tijdens de regionale bankencrisis in de VS in maart greep de Fed in om de liquiditeitscrisis bij banken te verlichten. Dit leidde tot verwachtingen dat de Fed haar renteverhogingen zou vertragen of stopzetten, waardoor de rente op tweejarige Amerikaanse staatsobligaties daalde van 5,07% op 8 maart naar 3,77% op 24 maart. De hypotheekrentes daalden ook, wat de Amerikaanse economie op korte termijn stimuleerde. Alleen, zo meent Husain, zullen de tijdelijke voordelen van ruimere financiële omstandigheden en Amerikaanse overheidsuitgaven binnenkort uitgewerkt raken.

Agressieve verkrapping en schuldopbouw wijzen op een harde landing 

Er zijn nu al tekenen dat de wereldwijde productiesector op weg is naar een recessie, terwijl de dienstensector, die bloeide als gevolg van Covid, ook signalen vertoont dat het hoogtepunt voorbij is. Daarnaast zijn arbeidsmarkten niet meer zo robuust als voorheen.

Opvallend is dat in voorgaande economische cycli, toen wereldwijde economische indicatoren op de huidige niveaus zaten, centrale banken al bezig waren met het verlagen van de rente. In deze cyclus zijn centrale banken echter nog steeds bezig met verkrappen, terwijl ze hun balansen afbouwen via kwantitatieve verkrapping (QT). Volgens Husain lijkt het erop dat centrale bankiers nog lang zullen vasthouden aan het monetaire beleid dat is afgestemd op de uitzonderlijke economische omstandigheden als gevolg van de pandemie.

Daarnaast zijn alle ingrediënten voor een harde landing aanwezig, waaronder een toename van schuld in bepaalde delen van het financiële systeem, wat snel tot ernstige problemen kan leiden. Deze problemen zijn al zichtbaar, zoals liquiditeitsproblemen bij regionale Amerikaanse banken, spanningen in de vastgoedsector in China en problemen bij pensioenfondsen in het VK. Het risico bestaat dat de volgende crisis veel ernstiger zal zijn.

Een zachte landing is onrealistisch 

Overheidsbalansen hebben tijdens Covid een grote schuldenlast overgenomen van de private sector, wat begrotingssaldi heeft uitgeput. Overheden zullen moeite hebben om zich uit een recessie te spenderen. Bovendien moeten overheden wereldwijd een enorme hoeveelheid nieuwe obligaties uitgeven, waardoor de langetermijnrente stijgt, zelfs als centrale banken laat reageren met renteverlagingen tijdens een recessie. Dit kan leiden tot een diepere en langdurigere malaise.

Hoewel een zachte landing momenteel de consensus is, is op de lange termijn een harde landing waarschijnlijker. De vraag is wanneer de monetaire beleidsvertragingen dominant zullen worden en hoe hiermee om te gaan. De stimulans in China en mogelijk een opbouw van voorraden kunnen op korte termijn een positieve sfeer behouden, maar structurele uitdagingen blijven.