ASI: Er hangt een prijskaartje aan vage Fed

ASI: Er hangt een prijskaartje aan vage Fed

Central bank Monetary policy Fed
Geld dollar.jpg

Centrale banken zijn de afgelopen jaren een stuk transparanter geworden. Maar de toespraak van Jerome Powell in Jackson Hole bewijst eens te meer dat transparantie en een heldere boodschap niet hand in hand gaan. Dat stelt Jeremy Lawson, Hoofdeconoom bij vermogensbeheerder ASI.

'De Fed-bestuurders stonden in de rij om te roepen dat het tijd wordt om QE te gaan afbouwen. Powell hield zijn mond over de precieze timing. We weten dus nog steeds niet of de tapering dit jaar van start gaat of niet', verzucht Lawson.

'De voorzitters van de Amerikaanse centrale bank staan van oudsher bekend om hun vage speeches. De Fed geeft bijvoorbeeld werkloosheidsprognoses af voor de korte en langere termijn. De Fed streeft naar maximale werkgelegenheid, maar wanneer die precies bereikt is, daar zwijgt de centrale bank over. Powell moest onlangs dan ook toegeven dat het moeilijk is om daar een exact percentage aan te hangen', aldus Lawson.

De Fed is nog geheimzinniger wanneer het de inflatiedoelstellingen betreft, meent Lawson. 'De Fed gaf vorig jaar tijdens Jackson Hole te kennen niet langer te streven naar een inflatieniveau van 2%, maar koos als nieuw strategische doel een 'gemiddelde inflatie' van 2% over de langere termijn. Maar het begrip langere termijn is nooit verder uitgewerkt. De Fed is ook vaag over de mate waarop de inflatie onder of boven de 2%-doelstelling mag uitkomen en dat zorgt voor de nodige verwarring.'

Daarnaast kan de Fed geen duidelijk antwoord geven op de vraag waarom de inflatie dit jaar zo sterk is gestegen. De Fed herhaalt steeds dat dit vooral te wijten is aan tijdelijke verstoringen die zijn ontstaan door de pandemie en de heropening van de economie.

'Maar wat wordt precies bedoeld met de term van voorbijgaande aard? Wat is het verschil tussen tijdelijke loon- en prijsdruk en aanhoudende druk? En als de snel oplopende inflatie te wijten is aan de heropening van de economie – iets wat al verwacht werd – waarom zijn de prognoses dan fout? Naar de antwoorden moeten we gissen', stelt Lawson.

Lawson begrijpt dat de Fed wel enigszins wordt gedwongen om vaag te zijn, anders gaan beleggers voor hun beleggingsbeslissingen te veel belang hechten aan de centrale bank. Op zijn beurt verhoogt dit dan weer de druk op de financiële markten als de centrale bank op een gegeven moment weer van koers verandert met alle ongewenste volatiliteit tot gevolg.

'Dat dit moet worden voorkomen is helder, maar al het giswerk onder beleggers over de weg die de Fed nu aan het bewandelen is, leidt tot meer in plaats van minder volatiliteit. De Fed kan zich geen onduidelijkheid veroorloven, de centrale bank neemt immers beslissingen die van grote invloed zijn op de koersen van aandelen en obligaties, groter dan welk ander deel van het financiële systeem dan ook', concludeert de Hoofdeconoom van ASI.