LFDE: Tijd om opnieuw in Frankrijk te beleggen?

16 september 2025

Door Enguerrand Artaz, strategisch analist, La Financière de l’Échiquier (LFDE)

De vijfde premier in niet eens anderhalf jaar en een onverminderd troebele politieke toekomst, een begroting die diep in het rood blijft gaan, de CAC 40 die dit jaar helemaal onderaan het klassement van Europese indices bungelt, op een haar na de hoogste tienjaarsrente van alle grote landen van de eurozone.

Frankrijk heeft op het eerste gezicht weinig troeven om beleggers mee te bekoren. Die doen er echter goed aan de beroemde woorden van Sir John Templeton in het achterhoofd te houden: 'Stierenmarkten ontstaan uit pessimisme, groeien op scepsis, komen tot volle wasdom door optimisme en sterven in euforie.'

Nieuw elan voor Europese aandelen

De vraag dringt zich op of het laatste deel van die uitspraak binnenkort niet zal opgaan voor de Amerikaanse markten, terwijl het eerste deel daarentegen wel eens zou kunnen gelden voor Franse aandelen. Louter vanuit tactisch oogpunt is daar alvast iets voor te zeggen. Op de beurs maken de verliezers van de eerste kwartalen aan het einde van het jaar vaak een inhaalbeweging.

Nu de IBEX 35, de Spaanse index, sinds begin dit jaar al bijna 35% winst heeft geboekt, de beurs van Milaan meer dan 25% hoger noteert en de Duitse DAX de kaap van 20% stijging nadert, kunnen beleggers in de verleiding komen om op zoek te gaan naar een nieuw elan voor Europese aandelen in achtergebleven markten, zoals Frankrijk, waar de CAC 40 blijft steken op een stijging van 9%.

Ondanks pessimisme; Franse innovatie bloeit op

Bovenal heeft Frankrijk echter heel wat troeven, ook al overschaduwt het heersende pessimisme die vaak. Om te beginnen in het bedrijfsleven: de CAC 40 heeft weliswaar een achterstand op de andere Europese sterindices, met name door de terugval van de grote luxebedrijven, maar de CAC Small, de index van kleine beurskapitalisaties, geeft met een stijging van 52% sinds begin dit jaar alle vergelijkbare indices het nakijken.

Die stijging houdt voor een groot stuk verband met de spectaculaire klim van ruim 700% die biotechbedrijf Abivax heeft gemaakt sinds het op 23 juli liet weten dat zijn behandeling tegen colitis ulcerosa een succes is, maar daarnaast telt de index maar liefst acht andere aandelen die sinds begin dit jaar ruim in waarde verdubbeld zijn.

Frankrijk blijft een hotspot voor innovatie, en dat is ook buitenlandse investeerders niet ontgaan: sinds 2014 vielen meer dan 1.600 Franse bedrijven in Amerikaanse handen. Dat de zeggenschap over onze parels naar het buitenland verhuist, is betreurenswaardig, maar getuigt tegelijk wel van de grote creativiteit waarop Frankrijk kan bogen, zelfs in allesbehalve gunstige economische, politieke en regelgevende tijden.

Spaarquote op hoogste niveau ooit

Meer door een macro-economische bril bekeken beschikt Frankrijk bovendien over heel wat droog poeder om de groei mee aan te zwengelen. De spaarquote, het percentage van het besteedbare inkomen dat niet wordt aangewend voor consumptie, ligt in continentaal Frankrijk namelijk op het hoogste niveau ooit (met uitzondering van de lockdowns tijdens de pandemie). De Fransen hebben met andere woorden nooit eerder zoveel gespaard en zo weinig geconsumeerd.

Echt verrassend is dat niet: de opeenvolgende crisissen van de afgelopen jaren – corona, de oorlog in Oekraïne, torenhoge inflatie – en de politieke crisis van de laatste maanden wegen op de stemming van de consument. En als die achteruitgaat, is het gevolg steevast een spaar- en consumptiegedrag dat meer en meer neigt naar sparen uit voorzorg, ten koste van de consumptie.

Hoopvol op langere termijn

Dat is slecht nieuws voor de economische dynamiek op korte termijn, maar biedt hoop op langere termijn. Een aanzienlijke verbetering van het consumentenvertrouwen, waarvoor onder andere een grondige politieke vernieuwing nodig zal zijn, zou een kentering in het spaar- en consumptiegedrag kunnen teweegbrengen. Als de spaarquote, die vandaag 18,6% bedraagt, al 'gewoon' zou terugkeren naar het gemiddelde van 14% van vóór corona, zou dat de consumptie – en dus de groei – een stevige duw in de rug geven. En dan hebben we het nog niet over wat er kan gebeuren als ook een deel van het in de afgelopen jaren opgepotte spaargeld zou worden uitgegeven.

Frankrijk heeft dus de middelen om zijn economie weer te laten opbloeien. Daarvoor moet het alleen zijn vertrouwen terugvinden en enkele factoren wegnemen die een rem zetten op de – niettemin nog steeds levendige – creativiteit in het land. Wishful thinking? Misschien, maar op de beurs is het vaak wanneer niemand erin gelooft dat de beste zaken te doen zijn.