eToro: Waarom Shell BP niet overneemt, maar mogelijk wel de beste onderdelen
Het idee dat Shell BP zou overnemen steekt regelmatig de kop op, zeker nu BP kampt met een zwakke beurskoers en onder druk staat van activistische aandeelhouders. Toch zou een volledige overname strategisch onlogisch zijn. Shell-CEO Sawan vaart een duidelijke koers en BP past daar niet in. Dat betekent echter niet dat Shell helemaal geen interesse zou kunnen hebben: bepaalde onderdelen van BP zouden wél goed kunnen passen, mits de prijs aantrekkelijk genoeg is.
1) Waarom ligt BP onder het vergrootglas?
BP staat formeel niet te koop, maar de markt behandelt het bedrijf alsof het een kandidaat is voor een opsplitsing of overname. Het aandeel presteert zwak: BP noteert meer dan 20% lager dan een jaar geleden en blijft achter op sectorgenoten. De strategische koerswisselingen onder voormalig CEO Looney hebben voor verwarring gezorgd bij beleggers. Zijn onverwachte vertrek heeft dat beeld versterkt.
Daar komt bij dat activistische aandeelhouder Elliott druk uitoefent op de onderneming om zich te herstructureren, kosten te verlagen en onderdelen af te stoten. BP zelf heeft aangegeven voor 20 miljard dollar aan activa te willen verkopen vóór 2027. Gecombineerd met het feit dat de olieprijs recent onder BP’s break-even-niveau van ongeveer $71 per vat is gezakt, groeit het gevoel dat BP financieel kwetsbaar is. Dat alles voedt speculaties over een mogelijke overname of een opknipscenario.
2) Waarom wordt Shell telkens genoemd als potentiële koper?
Het lijkt op het eerste gezicht logisch. BP bezit sterke posities in LNG en olieproductie in de diepzee, precies de segmenten waarin Shell wereldwijd leidend is en verder wil groeien. Die twee activiteiten vertegenwoordigen naar schatting 50% tot 60% van BP’s totale bedrijfswaarde.
Andere oliereuzen zoals ExxonMobil en Chevron zijn minder logische kandidaten. Hun geografische locaties overlappen nauwelijks met die van BP en zij zijn nog druk bezig met het integreren van hun eigen recente overnames (respectievelijk Pioneer en Hess). Voor TotalEnergies lijkt heel BP een te zware last (zie tabel). Shell lijkt dus de enige strategische koper die écht synergie zou kunnen halen uit bepaalde onderdelen van BP.
3) Waarom zegt Shell ‘nee’?
Shell heeft via een persverklaring duidelijk gemaakt dat het geen overname van BP nastreeft. Door speculatie in de media zijn ze daartoe verplicht volgens the City Code on Takeovers and Mergers. Daarnaast past de persverklaring ook binnen de strategie van Shell, die Sawan sinds zijn aantreden bij Shell aan het aanscherpen is. Daarbij staan rendement, kapitaaldiscipline en focus centraal. Veel onderdelen van BP, zoals de hernieuwbare energieactiviteiten en het laadnetwerk, leveren te weinig op en zouden de financiële doelstellingen van Shell kunnen ondermijnen.
Daarbij komt dat een overname van een onderneming van het formaat BP enorme managementcapaciteit zou vereisen. Het traject van goedkeuring door toezichthouders en integratie zou de huidige focus bij Shell ernstig kunnen verstoren. Het past niet bij een managementteam dat juist duidelijke keuzes maakt.
4) Waarom blijft het idee toch terugkomen?
De gedachte aan een BP-overname blijft terugkomen omdat het bedrijf er fragiel voorstaat. Als de olieprijs structureel onder het break-even-niveau blijft, en als de hernieuwbare projecten niet snel genoeg renderen, kan BP liquiditeitsproblemen krijgen. In zo’n scenario zullen aandeelhouders en de markt waarschijnlijk toenemende druk uitoefenen op het bestuur om waarde vrij te maken, bijvoorbeeld door het bedrijf in onderdelen te verkopen.
In dat geval zou Shell alsnog kunnen toehappen, maar dan alleen voor de onderdelen die strategisch perfect passen, zoals LNG-terminals of de diepzeelocaties in de Golf van Mexico.
5) Als Shell het niet doet, wie dan wel?
Als Shell afziet van een volledige overname, ligt een verkoop in delen voor de hand. Financiële partijen zoals Brookfield Renewable Partners, BlackRock of Macquarie beschikken over het kapitaal en de structuur om BP op te knippen. Ze zouden de LNG- en diepzeeactiviteiten kunnen verkopen aan partijen als Shell of TotalEnergies. De hernieuwbare energietak zou interessant kunnen zijn voor nutsbedrijven zoals Iberdrola, Enel of Ørsted. Ook de retail- en laadpalenactiviteiten kunnen afzonderlijk naar de markt worden gebracht.
Conclusie
Een volledige overname van BP door Shell is weinig waarschijnlijk. Strategisch passen de twee bedrijven simpelweg niet bij elkaar. BP zoekt nog steeds naar een duidelijke richting, terwijl Shell juist een helder pad bewandelt. Maar als BP wordt opgebroken of activa moet verkopen onder druk, dan kan Shell de logische koper van de onderdelen zijn die perfect in haar strategie passen, vooral als die tijdelijk met korting op de markt komen.
