Carmignac: De positie van de Fed is gecompliceerd
De Amerikaanse Federal Reserve (Fed) staat voor een dilemma. De zogenaamde 'zachte' cijfers (sentimentsenquêtes) zijn dit jaar aanzienlijk verzwakt, maar de 'harde' cijfers (bbp, banen, inflatie) doen het nog goed.
Neem het bbp voor het eerste kwartaal van dit jaar. Op geaggregeerd niveau was het negatief, maar er waren wel sterke capex-cijfers (waarschijnlijk omdat bedrijven vooruitliepen op de invoertarieven) en een stabiele consumptie van 3,1% op jaarbasis.
Ook het laatste arbeidsmarktrapport was geruststellend, met een banencreatie boven de verwachtingen, een aantrekkende participatie op de arbeidsmarkt, stabiele werkloosheid en een vertragende looninflatie. Maar onder de oppervlakte werden de gegevens van februari en maart naar beneden bijgesteld. Bovendien ging de matiging van het gemiddelde uurloon gepaard met een loonsverhoging in de laagbetaalde sectoren.
Voeg aan dit dilemma de materiële versoepeling van de Amerikaanse financiële voorwaarden in de afgelopen maand toe, en de positie van de Fed wordt nog gecompliceerder.
De Amerikaanse aandelenmarkten schommelen nu rond het niveau van vóór ‘Liberation Day’, net als de spreads op Amerikaanse high-yield obligaties. Daarnaast is de Amerikaanse dollar aanzienlijk verzwakt. Dit is positief voor zowel exporteurs als binnenlandse sectoren, omdat dit het concurrentievermogen vergroot. Maar het is ook 'positief' voor de inflatie, omdat een zwakkere dollar het duurder maakt om goederen uit het buitenland te importeren.
Waarom zou de Fed in deze precaire situatie een 'sugar rush' toedienen in de vorm van verlaagde beleidsrentes, zeker als de uitkomst van de onderhandelingen over de importtarieven zo onduidelijk is?
De kans op het sluiten van een deal met belangrijke economische partners op korte termijn is afgenomen. Evenzo blijven de contouren van de Amerikaanse begroting hypothetisch. Rekening houden met grote belastingverlagingen voor de Amerikaanse middenklasse, gefinancierd door potentiële tariefinkomsten, is een delicate oefening omdat het toekomstige handelsbeleid grotendeels onbekend is. Onze verwachting is in ieder geval dat de begroting zal worden opgetrokken, gezien de beloften van Donald Trump aan zijn electorale basis, een gefragmenteerde meerderheid voor de Republikeinen en een DOG(E) die meer lijkt te blaffen dan te bijten.
In deze situatie zal de Fed de rente deze week waarschijnlijk in de bandbreedte van 4,25%-4,50% houden. De markt verwacht drie renteverlagingen dit jaar, de eerste in juli, maar dat lijkt ons te optimistisch. Ten eerste is het onwaarschijnlijk dat er vóór de zomer meer duidelijkheid zal komen over het begrotingsbeleid, en ten tweede schrijft Powell nog steeds aan zijn erfenis, als de Fed-voorzitter die de inflatie bestreed.
In deze context hebben we onze blootstelling aan Amerikaanse staatsobligaties over de hele linie verlaagd. Meer specifiek hebben we onze posities voor een steilere curve afgebouwd, omdat het korte uiteinde van de curve al verschillende verlagingen lijkt te prijzen.
