LFDE: Fed zet forse rentestap, maar onzeker over groei en inflatie

LFDE: Fed zet forse rentestap, maar onzeker over groei en inflatie

Inflation Interest Rates Monetary policy
Federal Reserve Washington.png

Door Enguerrand Artaz, Fondsmanager, La Financière de l’Echiquier (LFDE)

De naam van Jerome Powell zal in de economische geschiedenis voor altijd verbonden blijven met de eerste verhoging van de richtrente van de Amerikaanse centrale bank met 75 bp in bijna 30 jaar. Daarmee treedt hij in de voetsporen van Alan Greenspan, de vorige baas van de Federal Reserve die – in 1994 – zo'n rentestap doorvoerde.

Toch kwam deze uitzonderlijke renteverhoging niet echt als een verrassing. Nadat was gebleken dat de inflatie in mei 2022 tegen de verwachtingen in verder was gestegen en de inflatieverwachtingen van de Amerikaanse huishoudens over vijf tot tien jaar sterk waren opgelopen, begonnen de meeste beleggers al rekening te houden met dit scenario, dat in juli mogelijk een vervolg krijgt. Zo bekeken heeft de Fed dus alleen maar gedaan wat van haar werd verwacht.

Hetzelfde geldt voor de hogere inflatievooruitzichten, de opgetrokken prognose voor de richtrente eind dit jaar – nu 3,4%, wat wil zeggen dat er nog minstens 175 bp bij komt – en de lagere verwachtingen voor de groei, die voor 2022 dalen naar 1,7%, terwijl in maart nog 2,8% werd verwacht en in december 2021 4,0%! Dat de Fed alweer een tandje bijsteekt in de verkrapping van het monetaire beleid kan zorgwekkend lijken. Maar er is ook een positievere lezing mogelijk: de centrale bank is vastberaden de inflatie te bestrijden en is zich wel bewust van het gevaar voor de economische groei, maar zal niettemin doorzetten. Dat bleek ook uit enkele aanpassingen in het oorspronkelijke persbericht van het monetairbeleidscomité (FOMC).

Zachte landing

Wat Jerome Powell tijdens zijn toelichting zei, was echter minder eenduidig. Hij herhaalde dat een zachte landing mogelijk is door de inflatie te beteugelen zonder de groei te fnuiken en sloot uit dat de Fed een recessie kan of wil veroorzaken. De baas van de Fed kon uiteraard moeilijk iets anders zeggen, maar zijn uitspraken vielen toch moeilijk te rijmen met de stevige verlaging van de groeivooruitzichten door het FOMC.

Bovendien nuanceerde Powell nadien zijn boodschap door meermaals te zeggen dat de ontwikkeling van de Amerikaanse economie steeds meer bepaald wordt door exogene factoren: de oorlog in Oekraïne, corona in China, de olieprijs, de toevoerproblemen enz. Hij erkende ook dat de centrale bank weliswaar 'bijzonder waakzaam' is om niet te ver te gaan, maar zich evenmin kan veroorloven om te falen in de strijd tegen de inflatie. De inflatiedynamiek is met andere woorden belangrijker dan de groei. Voor beleggers is het moeilijk wegwijs raken uit dat schaduwspel, waarin optimisten en pessimisten elk argumenten kunnen vinden om hun gelijk te staven. Misschien is dat ook wel wat de Fed wilde bereiken, tot ze zelf meer duidelijkheid heeft.

Flexibel

Ook dat is namelijk een les die we uit deze vergadering van de Fed kunnen trekken. We wisten wel dat de Federal Reserve zich flexibel zou opstellen en dat ze ‘data dependent’ is en haar beleid dus aan de recentste economische cijfers aanpast, maar zelden wekte ze zo sterk de indruk echt blind te varen. Een eerste voorbeeld daarvan is de renteverhoging met 75 bp – als reactie op cijfers die enkele dagen eerder waren verschenen – terwijl ze al verschillende weken uitgebreid had gezinspeeld op een verhoging met 50 bp.

De belangrijkste aanwijzing waren echter de uitspraken van Jerome Powell. Zowel over de groei als over de inflatie zei de voorzitter van de Fed tijdens het laatste deel van zijn persconferentie herhaaldelijk "we just don’t know". Was dat louter een blijk van openhartigheid, of is het een erkenning van onvermogen in een situatie waar de centrale bank slechts gedeeltelijk vat op heeft? Wellicht is het een combinatie van de twee en slinkt niet alleen de voorspelbaarheid van het Amerikaanse monetaire beleid, maar ook het vermogen van de Fed om inflatie en groei met elkaar te verzoenen. Terwijl de Fed enkele weken geleden alles nog perfect onder controle leek te hebben, oogt de situatie vandaag een stuk minder geruststellend voor de toch al bijzonder zenuwachtige markten.