LFDE: Ondergewaardeerde aandelen maken inhaalslag

January 10, 2022

Door Alexis Bienvenu, Fondsmanager bij La Financière de l’Échiquier (LFDE)

Bedrijven waarderen is dagelijkse kost voor wie op de beurs actief is. Met zoveel beleggers zou je kunnen verwachten dat elke onderneming op elk moment min of meer 'correct' gewaardeerd is. Toch is dat lang niet altijd het geval. Dat vinden althans fondsbeheerders die zich toespitsen op aandelen die bijvoorbeeld de laagste koers-winstverhouding of koers-boekwaardeverhouding hebben.

Zij zijn van mening dat een groot deel van de indices sterk ondergewaardeerd is, te meer omdat de onderwaardering van achtergebleven aandelen al meer dan tien jaar toeneemt. Sinds de piek in 2007 moeten indices van 'goedkoop gewaardeerde' bedrijven – value of waardeaandelen in het financiële jargon, die zo genoemd worden omdat hun werkelijke waarde niet tot uiting komt in hun koers – namelijk amper onderdoen voor die van bedrijven die tot de 'groeiaandelen' worden gerekend (die een hogere koers-winstverhouding hebben). De ongelijkheid is niet alleen toegenomen in de maatschappij, maar ook in de beurswaarderingen: de winnaars hebben het laken volledig naar zich toegetrokken!

Daar zijn goede redenen voor: een innovatief, sterk groeiend bedrijf, zeker als dat als duurzaam gepercipieerd wordt, is een hogere prijs waard. Hoe groot de premie is die op de duurste bedrijven betaald moet worden, hangt echter af van de macro-economische context. Op dat vlak hangt er mogelijk verandering in de lucht, waardoor er ruimte kan komen voor een structurele omslag in het overwicht van 'dure' op 'goedkope' aandelen.

Banken halen technologieaandelen in

In 2021 zagen we daarvan de eerste tekenen. In Europa deed de technologiesector – het archetype van 'dure groeiaandelen' – het uitstekend, maar zetten uiteindelijk de banken, die lang achter liepen, de beste prestatie neer. Sinds begin dit jaar is die trend nog uitgesprokener.

Begint de slinger in de waarderingen terug te keren? Die vraag is al ontelbare keren gesteld en heeft al even vaak tot weinig meer dan een korte opflakkering geleid. Wie weet is het ditmaal niet anders. Er zijn echter redenen om aan te nemen dat er nu meer aan de hand zou kunnen zijn.

Om te beginnen schroeven zowat alle centrale banken in meer of mindere mate hun obligatieaankopen terug. Sommige, zoals de Federal Reserve, vatten zelfs een cyclus van renteverhogingen aan of beginnen hun balans af te bouwen. Als de rente stijgt, moeten duurdere aandelen, waarvan de koers gestoeld is op groei op lange termijn, dat compenseren met nog meer groei om niet aan aantrekkingskracht te verliezen. Niet elk bedrijf kan dat. Dat maakt een goede selectie des te belangrijker.

Onzekerheid over de lange rente

Ten tweede dreigt de inflatie structureel hoger te liggen. De abnormaal hoge inflatie die we vandaag kennen, neemt binnenkort wellicht weer af. De kans bestaat echter dat ze na die kortstondige piek hoger blijft dan de voorbije jaren. Ook daar zijn heel wat redenen voor: minder globalisering door het structurele conflict tussen de Verenigde Staten en China, nagenoeg volledige werkgelegenheid in de Verenigde Staten, stijgende vraag naar olie terwijl de winning ervan moeilijker wordt en er minder in geïnvesteerd wordt, waarschijnlijk stijgende prijzen van de metalen die onmisbaar zijn voor de energietransitie, enz.

In tijden van inflatie stijgt doorgaans de rente, al gebeurt dat niet automatisch of meteen. De minste onzekerheid over de lange rente maakt beleggers dan ook kritischer op het vlak van waardering. Opnieuw is selectiever beleggen aangewezen.

Tot slot komt aan elk overwicht een einde. Uit academisch onderzoek blijkt dat het op lange termijn geen voordeel oplevert om in de duurste aandelen te beleggen – integendeel. Vroeg of laat moet het evenwicht dus worden hersteld. Voor een aantal groeiaandelen, met name Amerikaanse of Chinese technologiereuzen, wordt de ommekeer mogelijk ingeluid door vernieuwde politieke druk om hun almacht – en dus hun aantrekkingskracht op de beurs – in te perken.

Als we zo'n keerpunt bereiken, wil dat echter niet zeggen dat alle dure of innovatieve bedrijven klappen zullen krijgen: rijzende sterren zullen nog steeds met een premie noteren, en dat is een goede zaak voor de innovatie. Het aantrekkelijke karakter daarvan is wat de markt – en bij uitbreiding de mens – drijft. Wel krijgen enkele sinds lang in onmin gevallen aandelen wellicht opnieuw een kans. Op waarderingsvlak nadert mogelijk het moment waarop iedereen zijn eerlijke deel van de koek krijgt.