Carmignac: Trump 2.0 maakt opkomende markten great again
Door Naomi Waistell en Xavier Hovasse, fondsbeheerders bij Carmignac
De aanvankelijke vrees voor de impact van het Amerikaanse handelsbeleid op de opkomende markten (EM's) was groot, maar nu het stof is neergedaald, lijkt het erop dat de opkomende markten goed gepositioneerd zijn om te gedijen in deze nieuwe realiteit van hogere tarieven.
De oude mondiale structuren brokkelen af. Azië is niet langer de fabrikant voor het Westen, Europa niet langer de thuisbasis van luxe en toerisme, en de technologische industriële revolutie is niet louter Amerikaans. Nog niet zo lang geleden hoefden beleggers enkel naar de VS en Europa te kijken om goede prestaties te behalen. De opkomende markten werden genegeerd, gezien de slecht presterende financiële markten, de politieke risico's en het zelfdestructief politiek leiderschap.
De herverkiezing van Donald Trump heeft beleggers wakker geschud: hij maakt de opkomende markten great again. In een risicomijdende markt zoals vandaag de dag doen de risicovrije beleggingen – Amerikaanse staatsobligaties en de dollar – het normaal gezien het best. Maar we zijn getuige van het tegenovergestelde: de rente op Amerikaanse staatsobligaties stijgt, de aandelenmarkten in de VS wankelen en de dollar verzwakt. Het resultaat is dat beleggers overwegen om meer kapitaal buiten de VS in te zetten, bijvoorbeeld in de opkomende markten.
Chinese heropleving
De houding van Trump is hiervoor zeker een trigger geweest, maar daarnaast is er een grotere kracht aan het werk: de heropleving van China. Het land is niet langer een goedkope productiehub zonder meer. China heeft inmiddels enkele van de meest toonaangevende wetenschappers en ingenieurs ter wereld en heeft zijn industriële capaciteit en capaciteit aanzienlijk verbeterd. Het land is een wereldleider op het gebied van elektrische voertuigen en artificiële intelligentie. China maakt gebruik van nieuwe technologie om de wereldwijde productie op bijna alle mogelijke manieren te domineren, ook in biotech, de gezondheidszorg en de petrochemie. In bijna elke sector is China goed gepositioneerd dankzij de langetermijninvesteringen in opleidingen, productiecapaciteit en efficiëntie.
Interessant is dat China ook de wereldwijde productieketen voor hernieuwbare energie domineert. Met andere woorden: hoe groter de acceptatie van hernieuwbare energiebronnen in het Westen, hoe meer China hiervan zal profiteren. Ook is China nu de grootste auto-exporteur ter wereld, waarbij BYD in Europa meer auto's verkoopt dan Tesla. De Chinese dominantie bedreigt het voortbestaan van de Duitse auto-industrie, waarbij de Duitse fabrikanten achterblijven op het gebied van EV-batterijen en oplaadsnelheden.
De AI-sprong
Als de op een na grootste economie ter wereld heeft China een onderwijssysteem waarin wetenschap en wiskunde centraal staan, en een overheid die op grote schaal investeert. De controles op de export van halfgeleiderchips uit de VS, bedoeld om de AI-capaciteit van China te beperken, zijn mislukt. Nvidia-CEO Jensen Huang waarschuwde onlangs dat Chinese AI-bedrijven nu 'formidabel' zijn en in hoog tempo hun eigen productiefaciliteiten voor halfgeleiders ontwikkelen. China is onderschat en het is naïef om te denken dat het op vlak van AI niet zelfvoorzienend kan zijn.
De aantrekkingskracht van Azië buiten China
Hoewel er veel aandacht naar China gaat, blijft de Aziatische regio in het algemeen groeien, zeker op vlak van technologie. Historisch gezien zaten de ideeën en het ontwerp in de VS, terwijl de productie werd uitbesteed aan Azië. Nu wordt 100% van Nvidia's grafische verwerkingseenheden (GPU's) vervaardigd door het Taiwanese TSMC, en het grootste deel van de geheugenproducten met hoge bandbreedte komt van het Zuid-Koreaanse Hynix.
De AI-revolutie zal worden aangedreven door Azië, en de VS weten dit. De regering-Trump moedigt deze toonaangevende bedrijven aan om in de VS te investeren en daar te produceren. Deze strategie begint te werken. TSMC heeft beloofd om 150 miljard dollar in de VS te investeren, ongetwijfeld geholpen door de gespannen relatie van Taiwan met China.
Indiase impuls
India bekijken we door dezelfde bril als 20 jaar geleden voor China. Het economische model van het land berust op een langetermijnvisie, politieke stabiliteit en de 'Made in India'-mantra. Het heeft een goed opgeleide, grotendeels Engelssprekende bevolking en een industrie die wordt beschermd door de overheid - een hoeksteen van het beleid van premier Narendra Modi.
De Indiase economie zal de komende 10 tot 15 jaar met 6 tot 7 procent op jaarbasis groeien, en op korte termijn profiteert India van de spanningen tussen de VS en China. We zijn ervan overtuigd dat India op de lange termijn zal slagen. We zien kansen bij een aantal goed beheerde bedrijven in India die niet dezelfde overcapaciteitsproblemen hebben als China.
Geen Mexicaanse impasse
Een aantal opkomende landen zoals Mexico, profiteren van de handelsoorlogen, gezien de aantrekkelijkheid van het land voor Amerikaanse 'nearshoring' en de goede politieke relatie. De Mexicaanse president Claudia Sheinbaum heeft dit de afgelopen tijd nog versterkt, door mee te werken aan de veiligheid langs de grens tussen de VS en Mexico en de agenda van Trump vooruit te helpen.
Sheinbaum is politiek gematigder dan haar voorganger, wat positief zou moeten zijn voor de economie en de activaprijzen. Onze focus ligt op de binnenlandse bedrijven die profiteren van nearshoring, de industriële REIT's en de lokale banken.
Een Braziliaanse zegen?
Elders in Latijns-Amerika blijven we optimistisch over Brazilië en steeds optimistischer over de vooruitzichten voor Argentinië.
Braziliaanse aandelen zijn naar onze mening erg goedkoop, en zeker de nutsbedrijven gezien de sterke infrastructuurbehoeften in het land. Van de grootste landen ter wereld heeft Brazilië de hoogste reële rente, meer dan 7%, waardoor zowel de Braziliaanse real als de reële schuld aantrekkelijk is. Energiebedrijven bieden boven op de Braziliaanse staatsrente een risicopremie van 5% op aandelen – en dus in totaal bijna 12% reële rendementen.
De rente moet omlaag, maar met de verkiezingen volgend jaar en een mogelijk andere regering is er een kans op verbetering van het begrotingsbeleid en de economie. De vooruitzichten voor Brazilië zijn zeer positief, gezien de stijgende olieproductie, een groeiende landbouwproductie, de ondergewaardeerde beurs en een bevolking met een sterke ondernemersgeest.
In Argentinië is er een grote verbetering opgetreden in de begroting van het land: van een groot tekort naar een overschot onder leiding van Javier Milei, waarbij staatsobligaties een indrukwekkend herstel hebben doorgemaakt. Er blijven natuurlijk risico's, en dit najaar doemen tussentijdse verkiezingen op, maar we houden vast aan onze voorzichtig optimistische kijk.
