Cardano: Wat staat ons mogelijk nog te wachten op politiek terrein?

Cardano: Wat staat ons mogelijk nog te wachten op politiek terrein?

Geopolitiek
Wereld Afrika - algemeen - duurzaam

In geopolitiek opzicht lijkt de wereld volledig uit balans. Er zijn meerdere militaire conflicten en de machtsverhoudingen lijken op losse schroeven te staan. Wat staat ons mogelijk nog te wachten op politiek terrein? Beleggingsstrateeg en econoom bij Cardano, Corne van Zeijl, geeft hier commentaar op.

‘Een risico van de conflicten tussen Oekraïne en Rusland, alsmede tussen Israël en Hamas, is dat meer landen erbij worden betrokken. Naast het menselijk leed, zou dit ook economische consequenties kunnen hebben, bijvoorbeeld doordat grondstofprijzen fors stijgen.’

Volgens Corné van Zeijl kunnen dergelijke schokken de inflatie verder aanjagen. ‘Maar,’ voegt hij toe, ‘ook blijft de verhouding tussen China en de VS cruciaal. Taiwan zou een trigger kunnen zijn voor nieuw conflict.’

‘De aankomende verkiezingen in de VS in 2024 zijn belangrijk voor de politieke koers van het land. Mocht Trump de verkiezingen winnen, dan zou dit voor Europa slecht nieuws zijn vanuit het perspectief van Amerikaanse steun voor de NAVO. Ten slotte krijgen in steeds meer landen populistische, rechtse partijen voet aan de grond. Dit kan leiden tot meer nationalistisch beleid, zoals tot uitdrukking komt in het stagflatiescenario.’ 

‘Door spanningen en conflicten komen globale waardeketens onder druk te staan,’ zegt van Zeijl in het kader van de economische gevolgen van recente geopolitieke trends.

‘Bedrijven krijgen meer oog voor een stabiele productie in plaats van zo goedkoop en efficiënt mogelijk produceren. Verder worden grondstoffen, zoals zeldzame aardmetalen, maar ook hoogwaardige chips onderdeel van protectionistische politiek. Zo heeft China veel aardmetalen, terwijl de VS leverancier zijn van hoogwaardige chips. Deze Politiek trends impliceren hogere kosten voor bedrijven en hebben daarmee een prijsopdrijvend effect. Ook deze dynamiek komt terug in het stagflatiescenario.’ 

Het eurogebied kent grote verschillen tussen de kernlanden en de periferie. Wat is nu de kern van het probleem in het eurogebied? ‘Het eurogebied kampt met grote verschillen in groeipotentieel en schuldhoudbaarheid tussen landen. Normaal gesproken zouden zwakkere landen hun munt laten devalueren. In een muntunie is devaluatie geen optie. Landen met een te hoge schuld die niet houdbaar is zouden eigenlijk failliet moeten kunnen gaan,’ vindt van Zeijl.

‘Het ontbreekt in het eurogebied echter aan een afwikkelmechanisme. Schuldproblemen worden daarom vooruitgeschoven in de hoop dat landen er vanzelf uit groeien. Daarbij heeft de ECB de mogelijkheid te interveniëren op de obligatiemarkt indien renteverschillen tussen landen teveel oplopen. Een ander probleem in het eurogebied is de verwevenheid tussen banken en landen. Zo hebben Italiaanse banken veel Italiaans staatspapier op de balans. Als het kredietrisico van dit staatspapier toeneemt, dan komen banken onder druk te staan. Het beleid zou zich moeten richten op voorkomen van een dergelijke doom loop. Ook het vormen van een bankunie en een Europees depositogarantiestelsel is nodig voor het waarborgen van financiële stabiliteit.’