Goud daalde in de laatste week van september tot onder $ 1.900 per ounce. Goud testte het niveau van $ 1.900 eind juni, en opnieuw in augustus, maar vond steun en herstelde. Deze keer vond het echter geen steun en daalde het naar $ 1.849 per ounce op 29 september, een verlies van $ 92 (-4,7%) in deze maand. De meeste goudwinsten voor 2023 zijn nu verdampt. Na robuuste rendementen in de eerste helft van het jaar, bezweek goud uiteindelijk onder de druk van stijgende yields en een steeds sterker wordende Amerikaanse dollar in het derde kwartaal van het jaar.

De Amerikaanse 10-jaars en 30-jaars obligatie-yields liggen momenteel net onder de 5% en de Amerikaanse dollar (zoals gemeten door de U.S. Dollar Index, of DXY) is maar liefst 6,4% gestegen vanaf de laagste stand halverwege juli tot eind september. De historisch sterke, omgekeerde correlatie tussen goud en de Amerikaanse dollar was in volle omvang zichtbaar, met een gouddaling van 5,7% in dezelfde periode.

Wat naar verwachting een pauze zou zijn voor de Fed tijdens haar vergadering van 20 september, veranderde in een ‘skip and hold’; dit nadat de voorzitter van de Fed (en vervolgens andere leden) de markten duidelijk had gemaakt dat ze bereid waren om indien nodig opnieuw te verhogen en de beleidsrente op een restrictief niveau te houden om hun strijd tegen de inflatie voort te zetten.

Goud en goudaandelen daalden samen met de rest van de Amerikaanse aandelenmarkten en obligaties. De NYSE Arca Gold Miners Index (GDMNTR) en de MVIS Global Junior Gold Miners Index (MVGDXJTR) gingen in de loop van de maand respectievelijk met 8,1% en 10,3% omlaag

Vraag uit het Oosten geeft steun aan het Westen

De goudprijs in China daalde ook, waardoor een recordpremie van $ 120 per ounce ten opzichte van de internationale contante koers daalde tot slechts ongeveer $ 10. De vraag vanuit China is tot nu toe erg sterk geweest in 2023, waarbij Bloomberg vorige week een jaarlijkse stijging van 30% rapporteerde in de binnenlandse verkoop van goudstaven en -munten.

Dit aantrekken van de vraag vanuit China en Turkije - die samen twee van de grootste goudverbruikers in het Oosten vertegenwoordigen - heeft geholpen om het gat op te vullen dat is ontstaan door de afnemende westerse beleggingsvraag, zoals blijkt uit de aanhoudende uitstroom uit ETFs met fysiek goud als onderliggende waarde. Goudaankopen door centrale banken hebben de goudprijzen ook ondersteund.

Beleggers in China en Turkije gebruiken goud om zich in te dekken tegen economische risico’s en zwakkere valuta. Turkije heeft te maken gehad met hyperinflatie als gevolg van onconventioneel monetair beleid. Sinds de presidentsverkiezingen in mei heeft de regering stappen ondernomen om het vertrouwen te herstellen, maar de onzekerheid blijft groot. In China heeft de vertragende economie, samen met de gevolgen van de vastgoedcrisis en het harde optreden van de overheid tegen de technologiesector, ook voor financiële onzekerheid gezorgd.

Centrale banken kopen goud om te diversifiëren, weg van de Amerikaanse dollar en als bescherming tegen marktvolatiliteit. Vanwege het rendement in tijden van crisis, de rol als waardeopslagplaats op de lange termijn en de hoge liquiditeit is goud een favoriet middel.

Goed gepositioneerd versus ‘consensus’ met goud?

Westerse beleggers hebben daarentegen nog geen reden gevonden om beschutting te zoeken in wat een zeer robuust jaar is geweest voor aandelenmarkten en, in het bijzonder, tech-aandelen. Een ‘zachte landing’ lijkt nu meer binnen handbereik, en nu de inflatie afneemt, lijken de markten te denken dat er geen behoefte is aan goud.

De waarderingen van aandelen zijn echter erg hoog, en het vooruitzicht van aanhoudend hoge rentes vormt een aanzienlijk risico voor de meeste sectoren en het hele economische en financiële systeem. Britse pensioenfondsen, Credit Suisse, Silicon Valley Bank en Signature Bank werden allemaal het slachtoffer van stijgende rentetarieven. Wie is de volgende? Dreigt er een nieuwe crisis?

De zwakte van de goudmarkten in de afgelopen weken komt precies op het moment dat deze risico’s voor beleggers centraal lijken te staan, wat volgens ons een opmerkelijke marktontwrichting creëert.

Wij denken dat wanneer het tij keert - d.w.z. wanneer de markten getroffen worden door een daling van de bedrijfswinsten, een diepe correctie op de aandelenmarkten, een zwakkere banenmarkt of aanzienlijk hogere werkloosheid, samen met aanhoudende, hoge rentetarieven onder druk van een inflatie boven de doelstelling - goud goed gepositioneerd is om te profiteren.

Naar onze mening zouden goudaandelen zelfs nog meer moeten profiteren als slachtoffers van hun eigen marktontwrichting. De goudmijnsector wordt momenteel verhandeld tegen historisch lage waarderingsveelvouden en blijft aanzienlijk achter bij fysiek goud, maar de balansen, contact geldgeneratie en kapitaalallocatiestrategieën zijn nog nooit zo sterk geweest.

Uitstappen: samenvatting van de goudconferentie

Vorige maand hebben we twee van de belangrijkste conferenties van de sector bijgewoond, beide in Colorado: Precious Metals Summit, in Beaver Creek, gericht op exploratiebedrijven, ontwikkelaars en opkomende producenten; en Gold Forum Americas, in Colorado Springs, waar zeven achtste van ‘s werelds beursgenoteerde goud- en zilverbedrijven aan bod komen, als wordt gekeken naar productie of reserves. Tijdens de twee conferenties hebben we besprekingen gehad met de managementteams van meer dan 50 bedrijven.

De stemming op het Gold Forum Americas was rustig en beschouwend - misschien niet verrassend gezien het recente gebrek aan interesse van beleggers in goudaandelen en de daaruit voortvloeiende slechte aandelenkoersresultaten van veel van de bedrijven. De boodschap blijft echter over het algemeen positief, met een focus op portefeuilleoptimalisatie, gedisciplineerde groei, kostenbeheersing en het inlossen van verwachtingen.

De bedrijven begrijpen dat ze, om een herwaardering te bereiken en een brede beleggersbasis aan te trekken, consequent aan de markten moeten laten zien dat deze sector een goede belegging is gedurende de gehele prijscyclus van metalen, met een strategie die zich richt op waardecreatie door de kosten te verlagen, de levensduur van mijnen te verlengen en nieuwe afzettingen te vinden en te ontwikkelen, en dat alles met een maximaal rendement voor stakeholders.

Bouw het, en men zal komen. Markten zijn efficiënt; als er inderdaad een ontwrichting is tussen de aandelenkoersen en de impliciete waarde van de goudmijnsector op basis van de duurzame winstgevendheid ervan (zoals wij denken), dan zou dit niet al te lang moeten duren.

Op de Precious Metals Summit merkte een CEO op dat deze markt aanvoelt als de bodem van de baissemarkt in 2015, toen goud tot $ 1.050 daalde. De goudprijs bevindt zich nu echter in een haussemarkttrend, met goud dat onlangs recordhoogtes bereikte en interne rendementspercentages op veel projecten tussen 20% en 50% of meer. Over ontwrichting gesproken!

Als gevolg van de sterke goudmarkt en de zwakke goudaandelenmarkt, zien we dat bedrijven in de ontwikkelingsfase in één van drie categorieën vallen:

1) Degenen met een sterke financiële dekkingsgraad die bereid zijn om kapitaal op te halen om hun projecten tegen lage aandelenwaarderingen te ontwikkelen;

2) degenen die hun projecten vorm geven met de bootstrap-methodologie - kleinere projecten starten met minder kapitaal en operationele contanten gebruiken om de productie in jaar twee of drie uit te breiden; en

3) degenen met weinig toegang tot kapitaal die ofwel inactief worden of op zoek zijn naar een koper met betere financiering.

Onze strategie omvat alle drie soorten ontwikkelaars. Wij kijken naar de kwaliteit en omvang van projecten, samen met geopolitieke risico’s en managementcapaciteiten. Waarde en rendement zullen uiteindelijk worden gerealiseerd in hoogwaardige, goed geleide bedrijven. Het lijkt er echter op dat de huidige omstandigheden zeker wat extra geduld vereisen!