T. Rowe Price: Groeivertraging in het verschiet

9 maart 2023

De beursrally van januari doet weer dromen aan stagnerende inflatie en stabiele economische groei. Maar dat blijft een sprookje.

Op korte termijn verkleinen desinflatie, de heropening van China en een scherpe daling van de gasprijzen in Europa de kans op een recessie, maar Nikolaj Schmidt, hoofdeconoom bij T. Rowe Price denkt dat Goudlokje pas terugkeert na de volgende recessie. Eerst zal de monetaire verkrapping door de centrale banken de economie hard laten landen.

Desinflatie

Er zijn sterke aanwijzingen dat we al in een periode van desinflatie zitten of komen. De desinflatoire krachten zijn al enige tijd aan het werk, door de normalisatie van de aanbodketens, maar ook de wereldwijde groeivertraging speelt een rol. De normalisatie van de aanbodketens heeft de tekorten verlicht en de productie weer op gang gebracht, terwijl de groeivertraging de druk heeft weggenomen van de grondstoffenprijzen en tot op zekere hoogte van de wereldwijde arbeidsmarkt.

Vooral in de VS lijkt de grondstoffeninflatie en de loondruk af te nemen. Schmidt ziet ook dat de grondstoffeninflatie afneemt, maar wat de arbeidsmarkt en de loondruk betreft, is hij nog niet overtuigd. De arbeidsmarkten zijn nog steeds verhit, en de eenvoudige wet van vraag en aanbod betekent dat er een langere periode van vertraging en waarschijnlijk een aanzienlijke stijging van de werkloosheid nodig zal zijn voordat de loondruk voldoende zal afnemen.

Chinese rugwind en een zachte Europese winter

De verwachtingen voor China en zijn heropening waren hooggespannen, maar beleggers zijn verrast door de snelheid waarmee de economie zich heeft heropend. Verder blijft de Chinese overheid geld pompen in de economie.

Het zachte weer heeft ervoor gezorgd dat de Europese economie de winter tot nu toe goed is doorgekomen. Daardoor is het risico van energierantsoenering zowel dit jaar als volgend jaar kleiner geworden. Lagere energiekosten stimuleren de consumptie van de Europeanen en helpen de zwarte wolken te verdrijven die zich anders boven het Europese bedrijfsleven hadden samengepakt.

Sprookje of niet?

Beleggers kunnen zich makkelijk laten verleiden door het sprookje van een economie met zowel een stagnerende inflatie als een stabiele economische groei, maar Schmidt behoort niet tot degenen die deze keer daarin geloven. Ondanks indicatoren die wijzen op verbeteringen van de economie op korte termijn, stelt hij dat het sprookje een slecht einde heeft. De aandelenmarkten kunnen op korte termijn goed blijven presteren, maar op langere termijn wijzen Schmidt’s modellen erop dat een groeivertraging in het verschiet ligt.

De enorme monetaire schok die centrale banken op de wereldeconomie teweegbrengen, mag niet worden onderschat. Schmidt verwacht dat de ECB en de Fed dit jaar de rente zullen blijven verhogen tot het niveau van voor de wereldwijde financiële crisis. Toen was China aan het integreren in de wereldeconomie, wat een belangrijk vraageffect had voor de andere ontwikkelende economieën in de regio.

Dit staat in scherp contrast met het hier en nu, waarin het monetair beleid zeer strak is. De realiteit van vandaag is dat de centrale banken een dusdanige kwantitatieve verstrakking doorvoeren dat de liquiditeit die het herstel van de aandelenmarkten ondersteunde, binnenkort zal opdrogen. En waarschijnlijk komt er nog meer aan. Centrale banken hebben namelijk de neiging om te veel te verkrappen.

Centrale banken op weg naar een harde landing

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is de hoge werkgelegenheid bestand gebleken tegen de hoge inflatie, en dat bezorgt beleidsmakers overal ter wereld hoofdbrekens. Centrale banken kunnen ofwel de rente blijven verhogen en in een recessie terechtkomen die zeker voor de broodnodige ademruimte op de arbeidsmarkt zal zorgen, of ze kunnen hun voet van het rentepedaal halen voordat de inflatie definitief is overwonnen. Deze strategie vergroot de kans om een recessie te vermijden, maar als de werkgelegenheid niet wordt teruggebracht, dreigt het inflatiemonster terug te keren. Dat geeft de centrale banken een stimulans om door te gaan met verkrappen, en misschien wel te veel, waardoor de economie een harde landing zal maken, zo vreest Schmidt.