JSS: Wereldmarkten zoeken evenwicht in nieuw economisch landschap 2025
Door Karsten Junius, Claudio Wewel en Wolf von Rotberg van J. Safra Sarasin
De wereldeconomie past zich in de tweede helft van 2025 aan een nieuw evenwicht aan. Terwijl de headline-groei in de Verenigde Staten en Europa beter standhoudt dan gevreesd, wijzen de onderliggende trends op een afnemend momentum.
Het samenspel van handelsspanningen, beleidswijzigingen en structurele kapitaalstromen schept zowel risico’s als selectieve kansen voor beleggers in uiteenlopende activaklassen. De VS hebben nieuwe invoerheffingen ingevoerd die hun effectieve handelsbarrière met meer dan 14 procentpunt verhogen, met impact op belangrijke handelspartners van China tot de EU. Deze maatregelen zullen de komende maanden waarschijnlijk doorwerken in de consumentenprijzen, maar de verzwakkende binnenlandse vraag zou de kern-PCE-inflatie dit najaar rond een piek van 3% moeten houden, waarna die weer afneemt.
Inflatievooruitzichten verbeteren
Aan de overkant van de Atlantische Oceaan vertraagt de loongroei in de eurozone en is de inflatie al terug op de 2%-doelstelling van de Europese Centrale Bank. Dat maakt de weg vrij voor verdere monetaire versoepeling — een renteverlaging in het vierde kwartaal ligt voor de hand — terwijl het expansieve begrotingsbeleid van Duitsland de vraag in 2026 en daarna ondersteunt. Zwitserland staat voor een bijzondere uitdaging: hoge Amerikaanse tarieven en een sterke frank drukken de export en de inflatie, hoewel de binnenlandse vraag veerkrachtig blijft.
Opkomende markten passen zich aan tragere groei aan
De Chinese economie heeft zich tot nu toe dit jaar veerkrachtig getoond, maar deflatoire druk beperkt de bedrijfswinsten en de loongroei. Nu de vroegtijdige beleidssteun wegebt, zal de activiteit in de tweede jaarhelft waarschijnlijk vertragen, waardoor gerichtere stimulansen nodig zijn om het momentum vast te houden. Elders in de opkomende markten ondersteunen monetaire versoepeling en minder afhankelijkheid van de Amerikaanse dollar de obligaties in lokale valuta, ook al koelt de groei af na een sterk eerste halfjaar.
Monetair beleid: verdere ommekeer
Centrale banken bewegen richting een meer versoepelend beleid. De Federal Reserve zal de rente in september en december waarschijnlijk verlagen als de verzwakking op de arbeidsmarkt aanhoudt zonder een nieuwe inflatiegolf. De ECB zal vermoedelijk later in 2025 opnieuw versoepelen, terwijl de Bank of England haar geleidelijke verlagingen voortzet tot in 2026. De Japanse centrale bank zal dit jaar waarschijnlijk nog maar één keer de rente verhogen, waarbij politieke onzekerheid verdere actie uitstelt.
Obligaties: aantrekkelijke rendementen, voorkeur voor middellange looptijden De rendementen op staatsobligaties blijven op middellange termijn aantrekkelijk, met reële rentes op het hoogste niveau in jaren. J. Safra Sarasin verkiest middellange looptijden (5–7 jaar) om de beste risico/rendementsverhouding te benutten, en handhaaft een neutrale visie op krediet. Hoewel de spreads krap blijven, biedt de recente verbreding ruimte voor betere instapmomenten.
Valuta’s: dalende dollar, voorkeur voor euro en yen
De Amerikaanse dollar is dit jaar al met 6% gedaald ten opzichte van G10-valuta’s en zal waarschijnlijk verder verzwakken zolang de politieke onzekerheid in de VS aanhoudt. De euro krijgt steun van structurele kapitaalinstromen en begrotingsuitgaven, de yen van een havikachtige Bank of Japan, en de Zwitserse frank van zijn status als veilige haven. Het Britse pond lijkt daarentegen overgewaardeerd, met verdere renteverlagingen van de Bank of England in het vooruitzicht. Goud blijft goed gevraagd, gesteund door centrale bankvraag en een zwakkere dollar.
Aandelen: waarderingen lopen uiteen per regio
Wereldwijde aandelen zijn teruggeklommen naar recordniveaus, gesteund door hogere Amerikaanse winsten dankzij een zwakkere dollar en sterke technologieprestaties. Toch liggen met de Amerikaanse waarderingen terug op de pieken van 2021 de neerwaartse risico’s hoger dan het opwaartse potentieel, tenzij er een duidelijke groeiprikkel komt. Daarentegen noteren aandelen in de eurozone met een forse korting ten opzichte van hun Amerikaanse tegenhangers, met een winstgroei die in 2026 waarschijnlijk aantrekt. J. Safra Sarasin verkiest defensieve sectoren — gezondheidszorg, basisconsumptiegoederen en nutsbedrijven — boven cyclische waarden in de komende maanden.
Conclusie
Het beleggingslandschap van eind 2025 wordt gekenmerkt door contrasten: een vertraging van de wereldwijde groei naast pockets van veerkracht; dalende beleidsrentes naast nog steeds krappe kredietspreads; een verzwakkende dollar naast een versterkende euro. De boodschap voor beleggers is duidelijk: blijf evenwichtig, handel flexibel en focus op segmenten waar waardering, fundamenten en macrotrends samenkomen.
