Carmignac: Handelsoorlog biedt geen antwoord op China
30 april 2025 markeert 100 dagen sinds de inauguratie van Donald Trump als president. Kevin Thozet, lid van het investeringscomité bij Carmignac, reflecteert op de voorbije drie maanden die alles hebben veranderd.
Na 100 dagen in zijn tweede termijn heeft Donald Trump de door de VS geleide geopolitieke orde omvergeworpen, de wereldhandel verstoord, twijfel gezaaid over het begrotingsbeleid van het land en over de onafhankelijkheid van het monetaire beleid, en de grenzen van de uitvoerende macht opgezocht.
De combinatie van deze breuklijnen daagt de internationale monetaire orde uit, onder meer door de centrale rol van de Amerikaanse dollar.
Handelsoorlog
Waarschijnlijk hebben we nu het ergste gehad wat betreft de tarieven van Trump.
We kunnen nu enkele lange en omslachtige onderhandelingen krijgen tot de 90 dagen tarievenpauze afloopt in juli, tenzij Trump kiest voor een uitweg met vage aankoopverplichtingen voor Amerikaanse energie, granen en wapens. Zelfs als Trump zich terugtrekt, zal de handelsonzekerheid niet volledig normaliseren en zal deze blijven drukken op de investeringen van bedrijven en het vertrouwen van consumenten.
Voor China is de situatie enigszins anders. Hun veelzijdige reactie op de tarieven is pas begonnen.
China heeft een sterke onderhandelingspositie door hun dominantie in talrijke belangrijke Amerikaanse importen en het potentieel voor financiële vergelding via de aanzienlijke Amerikaanse activa die ze in bezit hebben. Maar Trump en Vance hebben China vernederd, en dat maakt de drempel om een uitweg te vinden zeer hoog. Als er gesprekken plaatsvinden en er uiteindelijk een soort ‘Fase-Een’ overeenkomst wordt gesloten, is het onwaarschijnlijk dat deze een antwoord biedt aan de zeer snelle groei van China, dat meerdere sectoren ruim subsidieert en zo een ongelijk speelveld creëert.
Een ander struikelblok is dat Trump de Chinese strategische allianties met landen als Rusland en Iran wil verzwakken.
Dollar verzwakt
De dollar is dit jaar al aanzienlijk verzwakt (met 10%), maar onze modellen suggereren dat hij nog steeds met meer dan 10% overgewaardeerd is.
Scott Bessent beweert iets anders, maar de marktbewegingen in april leken minder op een 'normale deleveraging' en meer op een stille exodus van binnenlands en buitenlands geld uit de VS, om cyclische redenen (risico op stagflatie) en redenen op de lange termijn (twijfel over het door de VS gecentreerde, mondiale monetaire systeem).
Nu de aanvallen van Trump op de onafhankelijkheid van de rechters de Fed naar een constitutionele crisis neigen, neemt de kans toe dat de stille kapitaalexodus versnelt tot een volledige run op de dollar.
Een normalisatie van de dollar kan hand in hand gaan met een verdere afwaardering van de relatieve waardering van Amerikaanse aandelen.
Een dergelijke context betekent dat de 'smile' van de dollar (waarbij de USD apprecieert naarmate de macro-omgeving verslechtert) zou kunnen terugkeren, maar het triggerpunt hiervoor zal veel lager zijn dan in het verleden.
Fed wacht af
Veel importerende bedrijven hebben in het eerste kwartaal een voorsprong genomen op de tarieven gezien de precaire handelsomgeving. Voeg dat bij een grote daling in het ondernemersvertrouwen, en het Amerikaanse bbp zal waarschijnlijk stagneren in het tweede kwartaal.
De handelsoorlog tijdens Trumps vorige regering zag het effectieve Amerikaanse gemiddelde tarief op alle importen stijgen van 1,5% naar 2,5%, en duwde de Verenigde Staten bijna in een recessie. Dus zelfs een 'onderhandeld', breed tarief van 10% op alle importen zou een significante negatieve impact op de economie hebben – wij schatten 0,7% van het bbp. Als zodanig is ons centrale scenario een 'stagflatie'-schok in de VS dit jaar, en een grote deflatieschok voor de rest van de wereld.
In deze zeer onzekere omgeving is het risico dat de Fed te lang blijft afwachten. Het evenwicht op de arbeidsmarkt biedt het perfecte technische alibi. De markten hebben vier renteverlagingen dit jaar ingeprijsd. Wij achten dit optimistisch en denken dat de renteverlagingen pas na juli zullen komen.
Natuurlijk kan het Trumpisme altijd snel afnemen onder de druk van de bond vigilantes (of de equity vigilantes). Zijn goedkeuringscijfers zijn de laagste voor een zittende president sinds de Tweede Wereldoorlog in deze fase van de termijn.
Toch lijkt een deel van de schade die de afgelopen 100 dagen is aangericht, onomkeerbaar. Laten we zien wat de volgende 100 dagen brengen.
