bfinance: De casus voor Listed Real Assets
bfinance: De casus voor Listed Real Assets
De benaming 'Listed Real Asset' (LRA) heeft pas onlangs erkenning gekregen: een verzamelnaam voor REIT's, beursgenoteerde infrastructuur en andere verhandelbare effecten met een sterke blootstelling aan onderliggende 'real assets'.
Ondanks deze erkenning heeft de sector nu twee jaar van zeer zwakke prestaties achter de rug. Het is nooit raadzaam om strategische beslissingen te nemen op basis van kortetermijnresultaten.
Dat gezegd hebbende, zullen beleggers het moeilijk hebben gevonden om de recente terugval te negeren. Vier jaar geleden kon LRA bogen op enkele van de sterkste, voor risico gecorrigeerde langetermijnrendementen van alle beleggingscategorieën. Vandaag ziet het er heel anders uit. Zal een moeilijke periode het sentiment ten opzichte van de sector temperen? Of zullen beleggers dit in plaats daarvan zien als een tijd om in te stappen?
Met name REIT's hebben, ondanks een aanzienlijke opleving aan het einde van het jaar die vergelijkbaar is met die van aandelen, hun grootste terugval in meer dan tien jaar meegemaakt (-31% eind december 2023, tegenover -25% voor wereldwijde aandelen).
Beleggers verwachten misschien dat REIT's hun typische opleving na de crisis zullen inzetten en kijken naar de aanhoudende korting ten opzichte van de onderliggende vastgoedwaarderingen: beursgenoteerde Amerikaanse REIT's werden verhandeld tegen een mediaan discount van 10,7% ten opzichte van hun consensusramingen voor de NAV per aandeel van S&P Capital IQ eind 2023, tegenover een discount van bijna 20% eind augustus, wat wijst op een convergentie.
Beursgenoteerde infrastructuur heeft het de laatste tijd ook moeilijk gehad, hoewel de lagere volatiliteit en bescheiden veerkracht van de beleggingscategorie tijdens een daling van de aandelenkoersen zijn blijven doorzetten en de langetermijnresultaten zijn nog steeds gezond.
In het afgelopen decennium hebben zich opmerkelijke ontwikkelingen voorgedaan in de LRA-sector: beursgenoteerde infrastructuurstrategieën kregen voet aan de grond; er verschenen hybride beursgenoteerde vastgoedproducten die REITS en beursgenoteerde infrastructuur samenbrachten (met enkele recentere introducties die zelfs blootstelling aan energie/grondstoffen/natuurlijke hulpbronnen omvatten); fondsen die private en publieke vastgoed-assets in één vehikel combinerenzijn ook prominenter geworden.
De vraag van beleggers naar liquide of semi-liquide toegang tot 'reële activa' is waarschijnlijk nog nooit zo groot geweest, of dit nu tot uiting komt via LRA's, open-end fondsen of andere relevante benaderingen. De vraag wordt ondersteund door de groei van de Defined Contribution- en Wealth-sectoren, voor welke een voortdurende flexibiliteit op het gebied van in- en outflows vaak vereist is.
Op dit interessante moment kan het nuttig zijn om na te denken over: wat zijn de belangrijkste redenen voor het opnemen van beursgenoteerde reële activa in portefeuilles, en gelden die nog steeds? Welke subsectoren hebben de recente slechte prestaties aangedreven en welke hebben het goed gedaan? Waarom zijn actieve managers er de afgelopen drie jaar in geslaagd om beter te presteren dan benchmarks? Dit rapport probeert actuele vragen te beantwoorden met up-to-date analyses.