Candriam: Nagenoeg nulgroei ‘nieuwe norm’ in de eurozone

December 11, 2023

Fed begint nog lang niet met verlagen rente. In Europa zullen Zwakke groeiperspectieven het beheersen van de begroting compliceren.

De gevreesde harde landing van de wereldeconomie is tot nu toe vermeden: de groei is verrassend sterk geweest in de VS, terwijl in het eurogebied de activiteit is gestagneerd, maar niet is ingestort.

Gaat het de Fed lukken?

‘De Amerikaanse economie is verrassend sterk geweest: na vertraging is de binnenlandse vraag sinds het begin van het jaar sterk hersteld,’ begint Candriam vandaag haar vooruitblik. ‘Tegelijkertijd zijn de druk op consumentenprijzen blijven afnemen en zijn de loonstijgingen afgeremd, dankzij het vervagen van de post-pandemische spanningen, maar ook door een aanzienlijke toename van de arbeidsgeschikte bevolking. Vanaf nu zal de Fed erop sturen dat de activiteit afneemt, in plaats van te blijven rekenen op de voortdurende toename van de beroepsbevolking of een heropleving van de productiviteit. Vanaf nu zal de Fed, in plaats van te blijven rekenen op de voortdurende toename van de beroepsbevolking of een heropleving van de productiviteit, willen zien dat de activiteit vertraagt.

De financiële verkrapping sinds de zomer zal de Fed helpen. De kracht in de bouwsector – aangewakkerd door de CHIPS-wet (die nieuwe financiering biedt om binnenlands onderzoek en productie van halfgeleiders te stimuleren) en de Inflation Reduction Act – zou geleidelijk moeten afnemen. Ook de steun vanuit overheidsbestedingen zal waarschijnlijk afnemen. Aanhoudend hogere rentetarieven remmen de residentiële investeringen af en hoge rentetarieven op consumentenkrediet zullen op de consumptie drukken. Toch zal, mits de inflatie blijft dalen, de consumptie blijven groeien met een redelijk tempo. In deze omgeving lijkt een zachte landing haalbaar. De aanhoudende aanwezigheid van verhoogde langetermijnrentes is wel een risico voor dit vrij optimistische scenario. Wat betreft de rentetarieven verwachten we dat de Fed nog vele maanden zal wachten voordat ze begint met het verlagen van de beleidsrentes.’

Verstrikt Eurozone in stagnatie?

‘De activiteit in de eurozone stagneert sinds medio 2022, waarbij de meeste componenten van de particuliere vraag zijwaarts bewegen of dalen. Met stijgende hypotheekrentes wordt verwacht dat de residentiële investeringen verder zullen krimpen. De toename van het aantal faillissementsaanvragen is minder zorgwekkend dan het lijkt. Stijgende rentetarieven zullen de winsten van bedrijven echter onder druk zetten, terwijl de afnemende vraag de investeringen van bedrijven zal beperken. De lagere inflatie zou echter de koopkracht van huishoudens moeten ondersteunen en helpen de consumptie matig te laten stijgen. De groei zou daardoor in 2024 licht positief zou moeten zijn.

Nagenoeg nulgroei wordt echter waarschijnlijk de ‘nieuwe norm’ in de eurozone. Een vergrijzende bevolking en teleurstellende productiviteitswinsten zullen waarschijnlijk niet snel worden teruggedraaid. In deze context zou de ECB moeten stoppen met verkrappen. De rentetarieven zullen echter nog vele maanden hoog blijven. Het creëren van enige ruimte op de arbeidsmarkt is noodzakelijk om de inflatie terug te brengen naar het streefcijfer van 2%. Vooruitkijkend, zal de eurozone voor veel uitdagingen komen te staan. Hoge energieprijzen zullen waarschijnlijk een structurele tegenwind blijven. Bovendien zal het investeringsgat met de VS naar verwachting in de komende jaren blijven groeien, wat een heropleving van de productiviteit onwaarschijnlijk maakt. Zwakke groeiperspectieven zullen het beheersen van de begroting compliceren, op een moment dat de ambitieuze klimaatdoelstellingen van de EU 1,5 procentpunt van het bbp aan extra publieke investeringen over 2021-2030 vereisen.’