Schroders: Aandelenrisicopremie en vooruitzichten

Schroders: Aandelenrisicopremie en vooruitzichten

Equity
Algemeen (31) dilemma vraag kwestie probleem

De drie populaire manieren om de aandelenrisicopremie te beoordelen vergeleken.

De aandelenrisicopremie is misschien wel het belangrijkste kengetal voor beleggers, stelt Duncan Lamont, CFA, Head of Research and Analytics bij Schroders. ‘Er zijn verschillende manieren om het te meten, maar in feite komen ze allemaal op hetzelfde neer: het beoordelen van het rendement van beleggen in aandelen versus obligaties. In algemene termen kan een risicopremie worden gezien als een maatstaf voor het extra rendement dat beleggers vragen of verwachten voor het nemen van een bepaald soort risico, ten opzichte van een alternatief.’

Er zijn drie populaire manieren om de aandelenrisicopremie te beoordelen en te bepalen wat ze zeggen over de vooruitzichten voor aandelen in vergelijking met obligaties:

  1. De historische benadering
    De prestaties van aandelen in het verleden worden vergeleken met obligaties over een lange tijdshorizon, om de toekomstige prestaties in te schatten.

  2. De rendementskloof
    Het winstrendement op de aandelenmarkt (het omgekeerde van de koers / winstmultiple) wordt vergeleken met het rendement op de 10-jarige staatsobligatie. Hoog winstrendement ten opzichte van obligatierendementen betekent dat aandelen goedkoop zijn ten opzichte van obligaties (en vice versa).

  3. De wat-is-ingeprijsd benadering
    Uit aandelenkoersen en consensusverwachtingen voor winstgroei wordt de rendementsveronderstelling herleid die is ingeprijsd in de aandelenmarkt.

‘Geen van de benaderingen is perfect’, aldus Lamont, ‘maar ze kunnen allemaal nuttig zijn. Historische schattingen lijken misschien de gemakkelijke optie, maar ze houden geen rekening met de huidige marktwaarderingen en zijn gevoelig voor de beoordeelde periode, die afhankelijk is van de beschikbaarheid van gegevens. Voor niet-Amerikaanse markten kan dit bijzonder problematisch zijn en tot mogelijk misleidende conclusies leiden. De meer toekomstgerichte benaderingen vertellen een consistent verhaal.’