De rendementen op Amerikaans schatkistpapier en de verwachtingen voor de renteverhogingen door de Fed bereikten nieuwe recordhoogtes. Toch wist de dollar hier niet van te profiteren. De munt eindigde de week zelfs lager ten opzichte van elke andere G10-valuta. Internationale rentetarieven volgen de Amerikaanse rentes nu vrijwel op de voet. Misschien trekken de markten momenteel de conclusie dat ze de kans op een energiecrisis in Europa te hoog hebben ingeschat. De dure dollar krijgt het hierdoor moeilijk. De Braziliaanse real, onze oude favoriet, verdient een eervolle vermelding als sterkste valuta van de week én als best presterende valuta van het jaar.

 

Deze week belooft cruciaal te worden voor de gemeenschappelijke munt. We krijgen niet alleen de bijeenkomst van de ECB (donderdag), maar ook de PMI-indicatoren (maandag). De verwachtingen zijn vrij pessimistisch: de markten gaan uit van een verdere beweging richting krimp. Toch zouden de recente terugval van de energieprijzen en de buitengewoon royale steunpakketten die de overheid voor huishoudens en ondernemingen heeft aangekondigd wel eens voor een positieve verrassing kunnen zorgen. De ECB-bijeenkomst zou niet alleen de verwachte renteverhoging van 75 basispunten kunnen opleveren, maar ook zou Lagarde meer duidelijkheid kunnen geven over het eindpunt van de renteverhogingen dat de centrale bank verwacht. Momenteel hebben de markten veel minder dan 3% ingeprijsd, wat volgens ons onrealistisch laag is. Als deze verwachting naar een redelijker niveau stijgt, zou dat de euro kunnen steunen.

 

Nu Liz Truss is opgestapt en de markt voor Britse staatsobligaties weer stabiel is, begint ook de koers van het Britse pond na een turbulente maand voorzichtig wat stabieler te worden. Zondag werd bekend dat Boris Johnson zich toch niet verkiesbaar stelt als partijleider en nieuwe premier, waardoor de weg vrij is voor Rishi Sunak. Dit nieuws leek beleggers bij de opening van de beurzen in Azië aan te moedigen. Ook hierdoor wordt het Britse pond sterker. De grootste neerwaartse risico’s lijken op dit moment te zijn weggenomen. De handel zal nu bepaald worden door de reactie van de Bank of England bij zijn volgende bijeenkomst begin november. Een renteverhoging van 100 basispunten zou elk idee de wereld uit moeten helpen dat de Britse overheid van plan is de inflatie op zijn beloop te laten om de overheidsschuld als percentage van het bbp te verkleinen. Zo’n renteverhoging zou een belangrijk positief effect op het pond hebben.

 

De marktverwachting voor de ’terminal rate’ van de Federal reserve – het renteniveau waarop de centrale bank verwacht de verhogingscyclus te stoppen of op zijn minst te onderbreken – kwam vorige week eindelijk boven het niveau van 5% uit, ondanks het gebrek aan macro-economisch nieuws. De eerste Fed-vertegenwoordigers die in het openbaar spraken nadat dit psychologisch belangrijke niveau was overschreden, waren Daly en Evans. Zij leken te zeggen dat dit niveau hoog genoeg is, of naar hun idee zelfs een beetje te hoog.

 

De volgende mijlpaal in deze ongeëvenaarde cyclus van renteverhogingen wordt vrijdag de publicatie van het Personal Consumer Expenditures inflation report (inflatierapport voor de persoonlijke consumptieve bestedingen). Iedereen wil weten wat het kerncijfer van de afgelopen maand is. Een niveau van bijna 6% op jaarbasis is onaanvaardbaar hoog, maar een neerwaartse verrassing zou een onevenredig negatief effect op de koers van de Amerikaanse dollar kunnen hebben, aangezien in de consensus en de marktpositionering wordt uitgegaan van een verdere versterking van de dollar.