Op het gebied van transparantie benadrukte Peasey het belang en de verantwoordelijkheid van bedrijven om jaarlijks te rapporteren over hun impact, met name voor gelabelde obligaties. Peasey: ‘De beschikbaarheid van gegevens is verbeterd, maar er zijn nog steeds uitdagingen, vooral bij het interpreteren van KPI’s en transitieplannen.’ Stassen en Zarzycki benadrukten de noodzaak van accurate emissiegegevens en het gevaar van een te lineaire benadering bij het evalueren van emissies. De industrie zou moeten streven naar internationale normen voor berekeningen en transparantie. Volgens Zarzycki is het van cruciaal belang om de allocatie van kapitaal, zoals investeringen, goed te monitoren, omdat deze investeringen de toekomstige richting van bedrijven bepalen. Hoek benadrukte dat capex en transitieplannen essentieel zijn bij de beoordeling van een bedrijf. Een bredere benadering die rekening houdt met decarbonisatieplannen en tussentijdse doelstellingen is nodig om de werkelijke impact te meten, meent Hoek.

Portfoliodiversificatie blijft onmisbaar

Betreffende portefeuillebeheer bespraken de deelnemers hoe duurzame beleggingen effectief kunnen worden geïntegreerd in brede portefeuilles. Hoek benadrukte dat het cruciaal is om de diversificatie te handhaven zonder de klimaatdoelstellingen uit het oog te verliezen. ‘Je kunt niet alles in duurzame energie stoppen vanwege de manier waarop de portefeuille moet worden opgebouwd. Je moet altijd rekening houden met het klimaat, maar tegelijkertijd de diversificatie handhaven’, lichtte hij toe. Belangrijk is hierbij dat het nastreven van netto nul niet ten koste mag gaan van het risicobeheer binnen de portefeuille. Stunnenberg vulde aan dat sommige sectoren geschikter zijn voor duurzame obligaties dan andere. ‘De markt biedt niet in alle sectoren voldoende spreidingsmogelijkheden, zoals bijvoorbeeld bij consumentengoederen en industrieën. Voor een actieve beheerder maakt dat minder uit, maar voor een klant kan dit een beperkende factor zijn.’

Peasey benadrukte de toenemende complexiteit van portefeuillebeheer nu beleggers zich verbinden aan klimaatdoelstellingen. ‘Als we geïnvesteerd willen blijven, moeten we nadenken over hoe we bedrijven anders kunnen beoordelen op basis van hun investeringen in de transitie en hoe lang het zal duren voordat de uitstoot uiteindelijk zal afnemen. Dit vereist een veel complexere beoordeling van de afstemming.’ Peasey Ziet dat het perspectief op de doelstellingen van Parijs aan het veranderen is. ‘Als investeerders moeten we nadenken over hoe we CO₂-budgetten effectiever kunnen toewijzen in wat waarschijnlijk een wanordelijke of vertraagde overgang zal zijn, aangezien het steeds onwaarschijnlijker wordt om binnen het scenario van 1,5 graden opwarming te blijven.’ Racaud voegde eraan toe dat het ondanks de uitdagingen belangrijk is om de economie diepgaand te veranderen en verder te kijken dan de ‘groene’ obligatieemittenten. ‘Wij willen alle sectoren ondersteunen bij hun overgangsproces. Door kapitaal breder in te zetten, kunnen we de essentiële impact bereiken waarop we ons richten in onze net zero-strategie.

Model voor uitgifte blauwe staatsobligaties

Ter afsluiting van de informatieve sessie benadrukte Zarzycki het belang van innovatie en het ontwikkelen van nieuwe structuren, zoals de eerste blue sovereign bond van de Seychellen of de Amazon Reforestation bond. Haar organisatie was hoofdinvesteerder in beide deals. De obligatie van de Seychellen werd in 2018 uitgegeven om kapitaal op te halen voor het behoud en duurzaam beheer van mariene ecosystemen. Deze transactie, ontwikkeld in samenwerking met de Wereldbank, heeft als model gediend voor andere uitgiftes van blauwe obligaties. Zarzycki stelde dat dit soort betrokkenheid helpt om kapitaal te mobiliseren voor opkomende markten en dat dit soort gemengde financiering een steeds grotere rol speelt bij duurzame investeringen.

Peasey riep op tot een effectievere samenwerking binnen het obligatie-ecosysteem van beleggers, banken (debt capital markets), aanbieders van Second Party Opinion (SPO), kredietbeoordelaars en toezichthouders. Er is volgens haar momenteel gebrek aan consistentie tussen deze partijen, wat leidt tot verwarring en inefficiëntie. Een betere betrokkenheid binnen dit ecosysteem is nodig om de uitdagingen aan te pakken, aldus Peasey. Racaud voegde toe dat betrokkenheid ook belangrijk is om de voortgang te volgen van bedrijven die zich hebben gecommitteerd aan de net zero-doelstelling. ‘Maar’, merkte hij op, ‘dit is een intensieve taak die nauwlettend in de gaten moet worden gehouden.’

Toekomst vraagt holistische blik

De slotronde draaide om verwachtingen voor de toekomst. Hoek waarschuwde dat overregulering de markt kan belemmeren, maar benadrukte ook dat duidelijke en strenge regels nodig zijn om bedrijven aan te moedigen hun netto nul-ambities te realiseren. Zarzycki voegde toe dat kapitaalmarkten een oplossing kunnen bieden middels innovatieve instrumenten, zoals CO₂-gerelateerde obligaties. Ze voorziet meer mondiale regelgeving, maar ook een grotere rol voor kapitaalmarkten om transities te ondersteunen. Peasey benadrukte de nog steeds enorme onbenutte mogelijkheid om te profiteren van de ongelabelde obligatiemarkt. ‘Obligatiehouders moeten begrijpen hoe ze effectief engagement kunnen uitoefenen gedurende de hele levenscyclus van een obligatie, van de periode vóór de uitgifte tot de periode waarin de obligatie wordt aangehouden en zelfs bij herfinanciering.’

Tot slot merkte Stassen op dat er weliswaar veel vraag is naar sociale impact, maar dat niemand precies weet hoe die te bereiken is. Ze bepleitte daarom een bredere kijk op de hele beleggingsportefeuille, waarbij zowel groene als sociale doelen worden geïntegreerd. ‘Uiteindelijk moeten beleggers holistisch naar hun portefeuille kijken en dus niet alleen kijken naar wat ze kunnen doen met die 10% impactallocatie, maar wat ze kunnen doen met hun hele beleggingsportefeuille.’