T. Rowe Price: Snelle renteverhogingen leggen zwakke schakels economie bloot

T. Rowe Price: Snelle renteverhogingen leggen zwakke schakels economie bloot

13 april 2023

Rente Monetair beleid
Rente (01)

Als 2022 het jaar van de inflatie was, is 2023 het jaar waarin de gevolgen van de snelste monetaire verkrapping in de geschiedenis zichtbaar worden.

Een recessie lijkt onvermijdelijk, de vraag is alleen wanneer hij plaatsvindt, stelt Ritu Vohora, Vice President, Investment Specialist, Global Capital Markets bij T. Rowe Price.
 

Zijn de problemen in de financiële sector opgelost?

De markten leken in afwachting te zijn van iets dat moest ‘knappen’, en het snelle tempo van renteverhogingen legde eindelijk zwakke schakels in de economie bloot. Het faillissement van Silicon Valley Bank en het huwelijk tussen UBS en Credit Suisse zorgden ervoor dat er in maart schokgolven door de wereldeconomie galmden.
 
Hoewel de centrale banken de onrust in het bankwezen hebben gestabiliseerd, door snel te handelen en gebruik te maken van hun post-grote financiële crisis-toolkit - van het terugzetten van deposito's tot het verstrekken van noodfinanciering, is het probleem nog niet opgelost. Vraag is of de onrust de reële economie zal beïnvloeden en hoe? De effecten worden pas zichtbaar in de officiële gegevens, die meestal een aanzienlijke vertraging van een paar kwartalen hebben.
 

Krappere kredietvoorwaarden drukken op de groei

Maar dit is niet 2008, stelt Vohora, banken zijn beter gereguleerd en gekapitaliseerd. De stress in de sector zal banken waarschijnlijk dwingen hun risico’s af te bouwen. Er wordt veel gesproken over meer regelgeving, hogere kapitaal- en liquiditeitseisen en stijgende financieringskosten. Banken zijn een belangrijk kanaal naar de bredere economie en strengere leennormen zullen leiden tot strengere voorwaarden, zoals hogere financieringskosten voor bedrijven, waardoor de druk op de bedrijfswinst verder toeneemt. Onderzoek suggereert dat kredietverkrapping een vertragend effect op de groei heeft en de vooruitzichten daarop lijken te zijn verslechterd.
 

Fed op extreem smal pad tussen inflatiebestrijding en financiële stabiliteit

De liquiditeit is dramatisch weggevloeid nu centrale banken hun balansen afbouwen en het beleid verkrappen. Terwijl QE (Quantitative Easing) zijn werk deed om de volatiliteit en langetermijnrendementen te verlagen, zijn de omstandigheden nu sterk verkrapt.
 
De Fed begeeft zich op een extreem smal pad tussen aanhoudende inflatie en risico's voor de financiële stabiliteit. Hoewel de recente verkrapping van de financiële omstandigheden een deel van het werk heeft gedaan, prijzen de markten renteverlagingen in de tweede helft van het jaar in.
 
De geschiedenis waarschuwt voor te vroeg versoepelen. Hoewel de Fed, de ECB en BoE in maart allemaal de rente hebben verhoogd om te laten zien dat ze toegewijd zijn aan prijsstabiliteit, kunnen ze nu een pauze inlassen en zich data-afhankelijk opstellen. De inflatie is niet bij toverslag verdwenen. De rente zal waarschijnlijk 'langer hoger' zijn, zij het op een lager niveau.
 

Markten prijzen aantoonbaar te weinig recessierisico in

Het betekent niet dat de markten zelfgenoegzaam kunnen zijn. Bearmarkten komen meestal in drie fasen: eerst is daar de renteschok, gevolgd door een winst- of groeischok en ten slotte een liquiditeitsschok. Aandelen zijn op dit moment niet goedkoop en de markten prijzen aantoonbaar te weinig recessierisico in. Ook de risicopremie voor aandelen is afgenomen, wat een minder aantrekkelijk risico-rendementsbeeld schetst. Obligatiemarkten zien er meer bearish uit met een rentecurve die nog steeds omgekeerd is (verschil tussen de twee- en tienjaarsrente op staatsobligaties). Historisch gezien is dit een onheilspellend teken geweest en ging het aan elke recessie vooraf.

Gerelateerde berichten