Baillie Gifford: Azië - redder of boosdoener?

Baillie Gifford: Azië - redder of boosdoener?

Energietransitie Azië
China (9) - Azië

Zonder Azië heeft de wereld weinig tot geen kans om de klimaatdoelstellingen voor de lange termijn te halen.

Dat is de overtuiging van Andrew Keiller, Beleggingsspecialist in Opkomende Markten bij Baillie Gifford. Het Westen wijst vaak met de beschuldigende vinger naar Azië vanwege de wereldwijde klimaatschade als gevolg van het stijgende steenkoolgebruik in China en de belofte van India om pas tegen 2070 een netto-nul-uitstoot te bereiken. Desondanks is beleggen in de Aziatische energietransitie volgens Keller een ondergewaardeerde kans. En wel om de volgende redenen:

China (zonne-energie)

 Alleen al in het afgelopen decennium is zonne-energie 90% goedkoper geworden. De kosten zijn in de meeste grote landen onder die van fossiele brandstoffen gezakt. China heeft een aanzienlijke rol gespeeld in deze vooruitgang. De productie van zonnepanelen behoeft een aantal componenten: modules, cellen, polysilicium en wafers. Het Chinese productieaandeel hierin is respectievelijk 75%, 85%, 79% en 97%. De exportvraag naar deze componenten groeit volop, de Chinese binnenlandse vraag is slechts goed voor een derde.

Waarom is China zo dominant op het gebied van zonnepanelen? Keiller: 'Het korte antwoord is dankzij haar technologie en grootschalige investeringen. Het land is goed voor bijna tweederde van de wereldwijde investeringen in zonne-energie. In de eerste helft van 2022 investeerde China meer dan $ 40 miljard, een stijging van 173% op jaarbasis. 

Taiwan (chips)

Als gevolg van zowel kwetsbaarheden in de toeleveringsketen als geopolitieke spanningen in de afgelopen jaren, is duidelijk geworden hoe belangrijk Taiwan is voor de global supply chain van halfgeleiders. Keiller: 'Naarmate technologie meer wordt gebruikt om klimaatverandering beter te managen, zal het belang van high-end microchips waarschijnlijk verder toenemen. Momenteel verzorgt slechts één bedrijf, TSMC, ongeveer tweederde van de wereldwijde productie van dergelijke chips. Dit is een duidelijk voorbeeld van extreme afhankelijkheid, die waarschijnlijk niet snel zal veranderen.'

Het aantal vermogenshalfgeleiders, die wereldwijd worden gebruikt in hernieuwbare energietoepassingen, zal naar verwachting groeien met een samengesteld jaarlijks groeipercentage van 8 tot 10% van nu tot 2027. Het eindgebruik varieert van elektrische voertuigen (EV's), die ongeveer 2.000 chips per EV nodig hebben, tot efficiënt beheer van het energienet. 

Indonesië (grondstoffen en materialen) 

Indonesië bezit bijna 20% van de nikkelvoorraad wereldwijd. 'Nikkel is in de EV-sector van toenemend belang, hoewel slechts ongeveer 7% van de wereldwijde voorraad momenteel naar batterijen gaat', zegt Keiller. 

De Tsjechisch-Canadese wetenschapper en auteur, Vaclav Smil, suggereerde dat zelfs als 25% van het wereldwijde wagenpark in 2050 elektrisch is, de nikkelbehoefte nog steeds met een factor 28 kan groeien. Keiller: 'We zitten hier in een heel vroeg groeistadium; we investeren al zo'n vijf jaar in nikkelproducenten, ook in producenten met nikkelertsafzettingen in Indonesië.' 

Zuid-Korea (batterijen)

Naast China huisvest Zuid-Korea enkele van 's werelds belangrijkste producenten van batterijen voor elektrische voertuigen, zoals Samsung SDI, SK On en LG Energy Solutions, die aan de grote wereldwijde autobedrijven leveren. De Zuid-Koreaanse regering beschouwt oplaadbare batterijen als een belangrijke bedrijfssector voor de toekomstige economische groei van het land. De grootste bedrijven investeren tientallen miljarden in onderzoek en ontwikkeling en profiteren van aanzienlijke overheidssteun door belastingverlagingen.

Keiller: 'Hoewel China op dit moment het grootste marktaandeel heeft in batterijen voor elektrische voertuigen, is het in de afgelopen jaren voor autoproducenten belangrijk geworden om ervoor te zorgen dat ze niet afhankelijk zijn van slechts één land. Zuid-Korea zal waarschijnlijk volop van deze ontwikkeling profiteren. LG Energy Solutions levert al batterijen aan grote merken zoals Tesla, VW, Renault en General Motors.' 

India (waterstof)

De economie van India groeit in zo’n hoog tempo dat het zorgvuldig moet plannen om aan zijn toekomstige elektriciteitsvraag te kunnen voldoen. Waarschijnlijk zal India in 2040 evenveel opwekkingscapaciteit extra gebouwd moeten hebben als de Europese Unie momenteel bezit. De Indiase president, Narendra Modi, wil de opwekking van niet-fossiele energie tegen 2030 verdrievoudigen. Dit betekent dat het equivalent van de totale opwekkingscapaciteit van het land opnieuw moet worden opgebouwd, waarvoor honderden miljarden dollars aan investeringen nodig zijn.

Keiller: 'Grote conglomeraten zoals het Indiase Reliance Industries zouden een grote rol moeten spelen in deze plannen. Reliance is een bedrijf dat bewezen technische expertise van wereldklasse heeft in het bouwen en exploiteren van de meest complexe raffinaderijen ter wereld. Daarnaast heeft het laten zien dat het gedurfde en effectieve beslissingen over kapitaalallocatie kan nemen om in slechts een paar jaar een kolossaal 4G-netwerk in India te bouwen voor meer dan 400 miljoen mensen.'

Conclusie

Zelfs met de meest optimistische vooruitzichten voor de energietransitie zal traditionele energie nog tientallen jaren een essentiële rol blijven spelen in zowel ontwikkelde als opkomende economieën. Daarom blijft investeren in de meest verantwoordelijke en CO2-arme fossiele brandstofbedrijven noodzakelijk.

Keiller: 'Inzicht in de complexiteit van het balanceren van de behoefte aan schone oplossingen met een betaalbare en zekere energievoorziening helpt ons bij het overwegen van beleggingsmogelijkheden. Vooral Azië zal als leverancier van duurzame energieoplossingen aan de energietransitie kunnen bijdragen, maar het gevaar bestaat dat simplistische ESG-scoringstechnieken ervoor zorgen dat door de bomen het bos niet meer gezien wordt. Ik zou haast willen zeggen dat, ondanks al het vingerwijzen, zonder Azië en zijn cruciale rol in de energietransitie, er weinig kans is op het behalen van impactvolle klimaatdoelen op lange termijn.'