T. Rowe Price: Zeer sombere vooruitzichten voor economie en markten

T. Rowe Price: Zeer sombere vooruitzichten voor economie en markten

5 oktober 2022

Vooruitzichten Recessie (dreiging)
Koersgrafiek (07) koers pijl omlaag daling crisis

Nikolaj Schmidt, Chief International Economist bij T. Rowe Price is zeer pessimistisch over de wereldeconomie en de financiële markten. Zijn vooruitzichten voor de rest van dit jaar zijn dramatisch voor beleggers.

De wereldeconomie is getroffen door een reeks systeemschokken die volgens Schmidt nog lang voelbaar zullen zijn. De grootste uitdaging wordt gevormd door de centrale banken zelf en de instrumenten die zij tot dusver tegen de inflatie hebben ingezet. Voordat hun effect zichtbaar wordt, kan het nog lang duren - en het is moeilijk te voorspellen hoe lang ze op de economie zullen blijven drukken. Schmidt verwacht dat het een paar kwartalen zal duren.
 
Daarbij komt nog de tragische oorlog in Oekraïne. Economisch gezien heeft de oorlog geleid tot stijgende grondstoffenprijzen, die de koopkracht van zowel huishoudens als bedrijven hebben aangetast en centrale banken onder druk hebben gezet om de duimschroeven aan te draaien.
 
Op korte termijn denkt Schmidt dat de beslissing van Rusland om zijn gasexport naar Europa stop te zetten, zal leiden tot energierantsoenering in Europa. Die uitdaging is waarschijnlijk het grootst in het komende jaar, maar het meest waarschijnlijke scenario is dat Europa meerdere jaren met een aanzienlijk lagere energietoevoer te maken krijgt. En een gebrek aan energie staat natuurlijk vaak gelijk aan geen groei. Daarom verwacht Schmidt een Europese recessie - en aangezien de EU goed is voor ongeveer 17% van het mondiale BBP, zullen de gevolgen ook wereldwijd voelbaar zijn.  
 
China
 
Wanneer energierantsoenering plaatsvindt en bepaalde delen van het productieapparaat tot stilstand komen, kunnen er ernstige problemen ontstaan in de wereldwijde toeleveringsketens, die zelf tot nog meer inflatie leiden. Dit onderstreept dat de centrale banken voor een onvoorstelbaar moeilijke taak staan. 
 
Ook voor China zijn er aanzienlijke uitdagingen. Een zero-tolerance beleid ten aanzien van COVID is er één; een andere is het besluit om de problematische vastgoedsector van het land te saneren. Dat is geen geringe opgave: als je de delen van de economie meetelt die van de sector afhankelijk zijn, is de vastgoedsector goed voor 25-30% van het BBP.
 
En aangezien China ongeveer 20% van het mondiale bbp voor zijn rekening neemt - en de grootste consument van veel grondstoffen is - zullen de gevolgen van een lagere Chinese groei ook wereldwijde gevolgen hebben, vooral voor landen waarvan de economie grotendeels gebaseerd is op de verkoop van grondstoffen.
 
Koppige Powell
 
De Fed doet er alles aan om de inflatie de kop in te drukken en een recessie is geen te hoge prijs om te betalen. Maar kijkend naar de inflatie, is er misschien reden voor hoop, meent Schmidt. Ten eerste is een recessie een vrij solide middel tegen inflatie. In lijn met de wereldwijde daling van de groei, gaan de grondstoffenprijzen in dezelfde richting - en zoals bekend hebben de grondstoffenprijzen het meest bijgedragen aan de stijgende inflatieverwachtingen en de inflatie dit jaar.
 
Ten tweede blijkt uit gegevens dat de toeleveringsketens in de wereld sterk verbeteren. Na verloop van tijd zal dit leiden tot normalisatie van prijzen en aanbod. Maar kleine veranderingen op dit gebied zijn lang niet genoeg om centrale banken - en zeker niet The Fed - van koers te doen veranderen. Maar na verloop van tijd zal de combinatie van lagere groei en inflatie genoeg speelruimte bieden om voor een soepeler monetair beleid te kiezen. Helaas is dat omslagpunt nog niet bereikt.
 
Wat betekent dit voor de financiële markten?
 
Een schrale troost voor beleggers is dat de stemming op de markten al zo slecht is dat het niet veel erger kan worden - en dat ze in 2022 al zoveel hebben verkocht dat er in ieder geval minder verkopers in de markt zouden moeten zijn dan voorheen. Misschien is er dan niet zoveel goed nieuws meer nodig voor een comeback van aandelen.
 
Meer fundamenteel kan worden gezegd dat als de inflatie werkelijk haar hoogtepunt heeft bereikt - en als tegelijkertijd de groei vertraagt in het tempo dat Schmidt verwacht – dat de centrale banken een iets zachtere toon zullen aanslaan. Hier is vooral de daling van veel grondstofprijzen die nu te zien is, een beslissende factor. Als dit aanhoudt, zal de koopkracht van de huishoudens toenemen en de druk op de centrale banken navenant afnemen.
 
Maar het totale beeld is - ook al zijn er zwakke tekenen van licht - helaas heel, heel donker. De storm woedt, en de juiste strategie is om conservatief te blijven; aan de zijlijn blijven staan, het kruit droog houden, en wachten op de betere tijden die uiteindelijk zullen komen.
 
Schmidt vreest dat zich nog wel een aantal valse oprispingen zullen voordoen - zoals deze zomer - voordat echt de bodem van deze cyclus wordt geraakt, maar die komt pas in zicht als centrale banken van koers veranderen of de groei weer op gang komt.

Gerelateerde berichten