T. Rowe Price: Drie grote uitdagingen waarmee obligatiebeleggers dit jaar te maken krijgen

T. Rowe Price: Drie grote uitdagingen waarmee obligatiebeleggers dit jaar te maken krijgen

Obligaties
Obligaties (02)
  • Het huidige beleggingsklimaat stelt obligatiebeleggers voor grote uitdagingen ten aanzien van diversificatievermogen, rendementspotentieel en liquiditeitsprofiel van vastrentende waarden.
  • Het potentieel voor grotere volatiliteit in de prijzen van staatsobligaties, vooral aan de lange kant van de yieldcurve, vereist een flexibelere aanpak.
Dit jaar blijft ten minste één ding hetzelfde: lage obligatierendementen. Arif Husain, Head of International Fixed Income, Lead Portfolio Manager of the Dynamic Global Bond Strategy bij T. Rowe Price meent dat beleggers de uitdagingen en risico's die het huidige beleggingsklimaat op de obligatiemarkten met zich meebrengt wellicht niet volledig begrijpen. Daarom wijst hij op drie aandachtspunten waar beleggers volgens hem rekening mee moeten houden: aandacht voor het diversificatievermogen van obligaties, hun rendementspotentieel en hun liquiditeitsprofiel voor 2021.
   
1. Diversificatie. Leveren obligaties nog steeds diversificatievoordelen op? 
Traditioneel zijn vastrentende waarden een diversifiërende beleggingscategorie die doorgaans goed presteert wanneer aandelenmarkten in sell off modus gaan. Dit betekent dat obligaties door beleggers vaak worden gebruikt om risico’s in hun portefeuilles te beperken. Maar is deze aanpak nog wel zo effectief nu de obligatierendementen zo laag zijn? In het eerste kwartaal van 2020 daalde de belangrijkste Duitse aandelenindex met 25%, maar de Duitse Bunds stegen slechts met 2%, wat erop wijst dat de diversificatiekracht van obligaties in het huidige beleggingsklimaat van extreem lage rentes niet zo sterk is. Als dit het geval is, betekent dit dat staatsobligaties niet langer het enige risicobeperkende instrument voor beleggers kunnen zijn en dat het vinden van nieuwe diversificatiemogelijkheden in 2021 voor beleggers een prioriteit moet zijn. Husain denkt dat daarvoor een portefeuilleconstructie nodig is die wendbaarder is en gebruik maakt van relatieve waardepositionering, op volatiliteit inspelende handelsinstrumenten en diepgaande research om te profiteren van potentiële ongecorreleerde kansen.
   
2. Rendement. Waar eindigen de extreem lage obligatierendementen?
De agressieve monetaire beleidsmaatregelen van de centrale banken hebben de obligatierendementen op historisch lage niveaus gezet. Gezien de aanhoudende onzekerheden rond de pandemie, kan een verdere daling van de yields niet worden uitgesloten. De grootste verschuivingen liggen nu echter waarschijnlijk achter ons. Het rendement op de tweejarige Amerikaanse Treasury eindigde in 2020 bijvoorbeeld op 0,12%. In andere kernmarkten, zoals Japan en Duitsland, was het eind 2020 een vergelijkbaar verhaal. Hoewel het onwaarschijnlijk is dat de centrale banken de rente in de nabije toekomst zullen verhogen, mag het vooruitzicht van een soort tapering niet volledig worden veronachtzaamd, vooral als een opleving van de economische omstandigheden leidt tot een aantrekkende inflatie. De druk op de rendementen kan nog verder toenemen als regeringen na de ongekende uitgaven tijdens de pandemie plannen beginnen te maken voor een strakker begrotingsbeleid. Tegen deze achtergrond is er kans op een grotere volatiliteit van de koersen van staatsobligaties, vooral aan het lange eind van de yieldcurves. Husain denkt dat active yield curve management daarom in 2021 belangrijk zal zijn, net als de mogelijkheid om drastische wijzigingen in de looptijden aan te brengen. Inflation linked bonds kunnen dit jaar ook interessant zijn.
   
3. Liquiditeit. Wat is tegenwoordig nog liquide in de portefeuille? 
In maart 2020 waren we getuige van de eerste echte ineenstorting van de liquiditeitsomstandigheden sinds de wereldwijde financiële crisis. Het begon met de schuldmarkten en uiteindelijk werd elk segment van de obligatiemarkt getroffen, waarbij op het hoogtepunt van de crisis zelfs in sommige delen van de Amerikaanse Treasurymarkt prijsdislocaties optraden. Dit heeft Husain er weer aan herinnerd dat liquiditeit zelden aanwezig is wanneer zij nodig is en dat het altijd belangrijk is om een analyse te maken van het liquiditeitsprofiel van vastrentende waarden in verschillende marktomgevingen. Bovendien doet de ervaring van maart de vraag rijzen welke effecten en sectoren in de toekomst als liquide zullen worden beschouwd. Volgens Husain moet liquiditeit momenteel elders worden gevonden - bijvoorbeeld op de valutamarkten en in afgeleide instrumenten zoals synthetische schuldindices, die beide liquiditeit verschaften terwijl andere beleggingen het in 2020 moeilijk hadden. Daarom heeft T. Rowe Price zijn blootstelling aan beide verhoogd. Een groter gebruik van optieposities zou ook een kans kunnen bieden om plotselinge volatiliteitsbewegingen in 2021 uit te buiten.
   
Vooruitblik
Dit jaar zijn er vier thema's die momenteel het bullish sentiment op de financiële markten schragen: een ultra-accommoderend monetair beleid, een expansief begrotingsbeleid, een aanzienlijke inhaalvraag naar services, en de verwachting dat de vaccins een terugkeer naar een normaler leven inluiden.
   
Zolang deze thema's aanhouden, zal de positieve toon die de markten ondersteunt waarschijnlijk aanhouden. Als Portfolio Manager van de Dynamic Global Bond Strategy zal Husain blijven streven naar een portefeuille waarin een evenwicht is gevonden tussen de positionering van landen, looptijd en yieldcurve om te profiteren van relatieve waardekansen wereldwijd en tegelijkertijd de neerwaartse risico's te beheersen. Flexibiliteit is volgens hem in 2021 van het grootste belang om wendbaar te kunnen zijn en zich snel aan te passen aan veranderingen in de marktomstandigheden.