AXA IM: Geïndexeerde obligaties hebben geen hoge inflatie nodig

AXA IM: Geïndexeerde obligaties hebben geen hoge inflatie nodig

Obligaties
Obligaties (02)

Tegen de achtergrond van de ongekende monetaire en budgettaire stimulering, zijn veel beleggers op zoek naar manieren om zich in te dekken tegen inflatie. Inflatie-geïndexeerde obligaties hebben evenwel niet per se hogere inflatie nodig om goed te presteren.

Als de inflatieverwachtingen stijgen is dat voldoende, zo wijzen Nick Hayes, Head of Active Fixed Income Allocation and Total Return, en Mark Healy, Senior Portfolio Manager Fixed Income, van AXA Investment Managers, in een marktcommentaar.

Centrale banken hebben twee zaken voor ogen als het gaat om inflatie. Ten eerste, het houdbaar houden van de overheidsfinanciën, die door de coronacrisis verder uit het lood zijn geslagen. En ten tweede willen ze de inflatieverwachtingen op peil houden, zodat consumenten en bedrijven aankopen niet gaan uitstellen in anticipatie van prijsdalingen.

Hayes en Healy zien deze inflatieverwachtingen momenteel als voornaamste drijver van de koersen op de markt voor inflatie-geïndexeerde obligaties. ‘En die verwachtingen zijn volgens ons nu laag vergeleken met waar ze over een paar kwartalen zouden kunnen liggen’, voegen ze daaraan toe. Hun advies aan beleggers is daarom om een deel van de portefeuille staatsobligaties in te ruimen voor inflatie-geïndexeerde varianten.

De AXA IM-strategen wijzen bovendien op de correlatie met aandelen, waarvan de koersen over het algemeen ook stijgen met inflatie. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor hoogrentende obligaties, waarvan de koersen zich de laatste tijd sterk hebben hersteld van hun dieptepunten in maart. Inflatie-geïndexeerde staatsobligaties hebben daarentegen een lager risicoprofiel.

AXA IM verwacht geen dramatische stijging van de inflatie en de strategen geloven niet dat de huidige fiscale en monetaire stimulans noodzakelijkerwijs zal leiden tot een hogere inflatie, maar wel dat het beleid nog lang ruim zal blijven. ‘Onze ervaringen na 2008 wijzen erop dat de centrale banken langer in de wacht zullen staan dan men denkt. Het zou ons niet verbazen als de Federal Reserve het beleid ongewijzigd laat tot het midden van de jaren 20.’