ECR Research: Onhoudbare discrepantie tussen aandelen en andere financiële markten

ECR Research: Onhoudbare discrepantie tussen aandelen en andere financiële markten

Andy Langenkamp (foto archief ECR Research)

Door Andy Langenkamp, Senior Politiek Analist bij ECR Research

De coronacrisis heeft de wereld misschien niet op z’n kop gezet, maar toch op z’n minst duizelig gemaakt. De pandemie – die voorlopig van geen wijken weet - valt samen met een aantal trendbreuken, nieuwe trends en andere belangrijke ontwikkelingen die de toekomstige mondiale economische groei sterk beïnvloeden en die ook nog eens op elkaar inwerken:

We praten over een mondiale recessie zoals die niet eerder voorkwam na de Tweede Wereldoorlog. We signalieren een backlash tegen globalisering en mogelijk tegen grote techbedrijven (die verreweg het meest verantwoordelijk zijn geweest voor de stijging van aandelenindexen de laatste maanden). Dit valt samen met toenemend nationalisme.

We zien grootschalige protesten wereldwijd, politieke onzekerheid in veel landen, waaronder in het nog steeds machtigste land ter wereld, en oplopende geopolitieke spanningen – met als meest in het oog springend de snel bekoelde relatie tussen China en de VS - die ook meer en meer via economische wegen tot uiting komen.

Dat alles tegen een achtergrond waarin het vertrouwen in de politiek, maar ook in maatschappelijke instituties in brede zin (banken, bedrijven, media, rechtbanken enz)  sterk is afgenomen de afgelopen decennia.

De financiële markten interpreteren al deze zaken op bijzondere wijze: aandelen blijven in de buurt van recordhoogtes staan en credit spreads zijn hard gedaald, wat erop wijst dat beleggers, in weerwil van de toegenomen risico’s en onzekerheden, de toekomst vrij zonnig inzien. Daartegenover staat dat de langetermijnrentes onder neerwaartse druk staan en de goudprijs door het dak gaat. Met andere woorden, de vraag naar safe haven assets neemt toe. Dit past dan weer bij een heel somber toekomstperspectief. Vanwaar deze discrepantie?

Dat aandelen en bedrijfsobligaties zo fors hersteld zijn, valt te verklaren door toenemende hoop op een effectief vaccin en/of behandeling tegen het coronavirus. Ook verwachten veel beleggers dat bij een verdere stijging van het aantal besmettingen overheden niet snel kiezen voor nieuwe strenge lockdowns, maar eerder voor maatregelen die de economie niet of minder raken, zoals het dragen van mondkapjes, meer testen en beter handhaven op het afstand van elkaar bewaren.

Maar belangrijker is dat dat beleggers erop rekenen dat de fiscale en monetaire steunmaatregelen voortgezet worden en zo nodig opgevoerd worden. Over voortzetting van de inkomenssteunmaatregelen in de VS wordt nog onderhandeld, maar weinigen twijfelen eraan dat ze voortgezet worden, de vraag is alleen in welke mate.

Centrale banken zijn duidelijk: de komende jaren wordt de rente niet verhoogd en blijven de monetaire stimuleringsmaatregelen net zo lang van kracht, totdat de werkloosheid een stuk verder gedaald is en de inflatie voor langere tijd boven de targets van de centrale banken staat. Dit verklaart ook de aanhoudende neerwaartse druk op de langetermijnrentes, wat weer positief is voor de aandelenkoersen.

 Het vooruitzicht van een zeer ruim blijvend Fed-beleid leidt ook tot een zwakkere dollar. De neerwaartse druk op de dollar wordt versterkt door een afnemend vertrouwen in de VS en door de indruk dat Amerika de grip op het coronavirus volledig kwijt lijkt. Tegelijkertijd betekenen het akkoord over het EU-herstelfonds en de assertievere houding van China op het wereldtoneel dat de euro en yuan aantrekkelijker zijn geworden als reservevaluta. De zwakkere dollar verklaart, samen met de daling van de reële rentes, de sterk gestegen goudprijs. 

We verwachten echter dat vanuit politiek oogpunt het huidige beeld van stijgende risk assets en safe haven assets spaak gaat lopen. Centrale banken kunnen de negatieve gevolgen van toenemende geopolitieke spanningen, deglobalisering en een politieke backlash tegen het bedrijfsleven niet blijven compenseren. De politieke ontwikkelingen kunnen zelfs de bewegingsruimte voor centrale banken beperken, bijvoorbeeld als deglobalisering tot hogere inflatie leidt, of als het beleid van centrale banken de schuld krijgt van de toegenomen ongelijkheid op het gebied van inkomen en vermogen. Ook hebben centrale banken geen controle over de toename van het aantal coronabesmettingen en het effect daarvan op de economie.

Daarom verwachten we vanuit politiek oogpunt dat de neerwaartse druk op de koersen van aandelen en bedrijfsobligaties toeneemt, maar dat de neerwaartse druk op de langetermijnrentes en opwaartse druk op de goudprijs per saldo aanhoudt.

 

Andy Langenkamp is senior politiek analist bij ECR Research. ECR Research publiceert al ruim 40 jaar volledig onafhankelijke analyses op het gebied van asset allocatie, wereldwijde financiële markten, politiek en valuta- & renteontwikkelingen.

Lezers van Financial Investigator kunnen kosteloos kennismaken op www.ecrresearch.com.