Schroders: Waarom is goud zo volatiel tijdens de coronacrisis?

Schroders: Waarom is goud zo volatiel tijdens de coronacrisis?

Grondstoffen
James Luke_652x401.png

Goud wordt bij uitstek gezien als een safe haven waar beleggers in vluchten in roerige tijden. Maar met de extreem dalende aandelenmarkten, blijkt ook het edelmetaal erg volatiel. James Luke, fondsbeheerder bij Schroders, geeft zijn visie op goud.

Kortetermijnstress

De angst voor het coronavirus, gecombineerd met een val van de olieprijzen, heeft geleid tot een stormloop op liquiditeit. Goudprijzen staan onder druk en goudaandelen hebben hun jaarwinst zien verdampen. Luke ziet daar een aantal redenen voor. Hij wijst op het afbouwen op korte termijn van speculatieve futures. Goud is ook gekocht als hedge voor indexposities. Het is mogelijk dat de omvang van de daling van de aandelenmarkt de liquidatie van hedge posities noodzaakt in een omgeving waar de liquiditeit afneemt. Interessant is dan weer wel dat fysieke goudretailers een recordomzet rapporteren.

Goudaandelen zijn ook meegezogen in de daling van de aandelenmarkt. Uiteindelijk worden aandelen van goudproducenten nog steeds geclassificeerd als ‘grondstoffenproducenten’ en zitten ze daarom in brede aandelenindexen. Dit betekent dat wanordelijke liquidaties (bijvoorbeeld gedwongen verkoop) op korte termijn de goudaandelen kunnen doen dalen.

De grootste impact op de goudprijs werd veroorzaakt door een sterke daling van de inflatieverwachtingen. Dit heeft ook de goudvolatiliteit doen toenemen, omdat de reële rente hierdoor onder opwaartse druk is komen te staan (omdat de inflatieverwachting sneller is gedaald dan de nominale rendementen). Goud is hier op korte termijn gevoelig voor.

Goud gaat pieken boven de 2000 dollar

We leven in een wereld met hoge schuldposities en lage rente. De rente zal lang laag gehouden worden en overheidsstimulering moet de inflatieverwachting weer richting het streefniveau opkrikken. Luke houdt zelfs de optie van ‘helikoptergeld’ open. Een meer optimistische omgeving voor stijgende goudprijzen kan Luke zich niet voorstellen.

Luke ziet duidelijke structurele drijfveren voor de goudprijs. Volgens hem zitten we in de vroege fase van een structurele toename in goudbeleggingen, zowel door private beleggers als centrale bankiers. Hij ziet daarvoor twee factoren.

Ten eerste zet de hoge wereldwijde schuld de groei van de wereldeconomie onder druk. Normalisatie van het monetaire beleid is daarom onmogelijk. Beleidsmakers zullen bij een economische neergang uitkomen bij onconventionele oplossingen. De negatieve rente en focus op risico’s bij staatsobligaties zijn gunstig voor goud.

Ten tweede komt er na de Amerikaanse verkiezingen meer aandacht voor de overgewaardeerde dollar en de houdbaarheid van de Amerikaanse tekorten.

Afhankelijk van hoe snel de macro-omgeving evolueert, zou Luke niet verbaasd zijn als de goudprijs in de komende jaren een nieuw record bereikt van meer dan 2000 dollar per ounce.

Historisch keerpunt

Goud heeft een dubbele identiteit. Enerzijds heeft het edelmetaal dezelfde eigenschappen als een grondstof, maar het heeft ook een monetaire functie. Centrale banken houden goud aan als reservevaluta. Dat is ook de reden dat centrale banken vorig jaar recordhoeveelheden goud kochten.

Goudaandelen worden enigszins verkeerd begrepen, meent Luke. Goudproducenten produceren een monetaire asset, waarvoor de verwachtingen op de lange termijn erg sterk zijn. Toch zijn de waarderingen bedrukt, net als voor andere grondstoffenproducenten. Dat is deels te wijten aan de schamele rendementen die de sector tussen 2005 en 2015 wist te produceren. Maar de goudproducenten staan er nu totaal anders voor dan in het verleden, stelt Luke. Al is er momenteel sprake van kortetermijnstress, staat goud voor een historisch keerpunt.