AXA IM: Vijf redenen waarom beleggers China niet kunnen negeren

AXA IM: Vijf redenen waarom beleggers China niet kunnen negeren

China
China

Beleggers zouden China als een aparte beleggingscategorie moeten zien. Het land is nu nog vaak onderdeel van een opkomende landenportefeuille. Dat zeggen de economen Aidan Yao en Shirley Shen van AXA IM. Zij geven hiervoor vijf redenen:

Grootte van het land

Met 16% van het wereldwijde bbp is China na de VS ‘s werelds grootste economie. Bovendien gaat China de VS voorbij op het gebied van onder andere koopkracht, internationale handel, bijdrage aan de wereldwijde groei en onlineverkopen. Ondanks dat de groei van de Chinese economie de afgelopen tien jaar vertraagde, is de 6,6% bbp-groei van afgelopen jaar nog steeds groter dan de gehele economie van Australië.

Diepte van de markt

De Chinese markt is diep en divers genoeg: er zijn voldoende partijen die vragen en aanbieden, waardoor het voor (grote) beleggers goed toegankelijk is. Daarnaast is de liquiditeit te vergelijken met de grotere ontwikkelde marken, waarvan China zelfs het grootste handelsvolume heeft, door de veelvoudige handel van haar retailbeleggers.

China verschilt fundamenteel van andere opkomende landen

Een opkomende marktenportfolio is effectief als het landen bevat die zich in hetzelfde stadium bevinden of vergelijkbare economische ontwikkelingen vertonen. Aangezien China een laag inkomen per hoofd van de bevolking heeft, wordt het land vaak als opkomend gezien. Echter zijn er naast deze generalisatie meer verschillen dan overeenkomsten met andere opkomende landen, beargumenteren de economen van AXA.

Kenmerkend van opkomende landen is de gevoeligheid voor het beleid van de Fed. China heeft daarentegen een monetair beleid dat meer gericht is op de binnenlandse economie.

Veel opkomende landen zijn netto-exporteurs van grondstoffen. Met name grondstofrijke landen in Latijns-Amerika, het Midden-Oosten en delen van Azië. China is onderaan de streep een importeur van grondstoffen met als gevolg dat de effecten van de prijsontwikkeling hiervan een tegenovergesteld effect hebben.

 China heeft risico’s die een aparte aanpak vereisen

Op het vlak van monetair beleid en wetgeving brengt China unieke risico’s met zich mee. De markt van China mag dan wel meer toegankelijk zijn voor buitenlandse beleggers, maar dat is vergeleken met grote opkomende markten nog summier. Ten tweede is het macrobeleid van China niet volledig transparant en heeft The People’s Bank of China (PBoC) andere doelstellingen dan de gemiddelde centrale bank. Ten slotte balanceert het valutabeleid tussen vast en variabel. Dat betekent dat de valutamarkt wisselt tussen een prijs die bepaald wordt door de markt en een waarin de PBoC ingrijpt wanneer zij dat nodig acht.

Het openen van de kapitaalmarkt biedt nieuwe kansen

Nu de greep van de Chinese overheid op de financiële markt losser wordt, heeft de op-een-na-grootste kapitaalmarkt de ruimte om te groeien. Deze groei kan ertoe leiden dat het wereldwijde monetaire systeem verschuift van een enkelvoudig systeem waarin de Amerikaanse dollar centraal staat, naar uiteindelijk een multipolair systeem dat gedragen wordt door de dollar, de euro en de renminbi.