Ethenea: Gas, het zwaard van Damocles voor de economie

Ethenea: Gas, het zwaard van Damocles voor de economie

Grondstoffen Europa Rusland Oorlog Oekraïne
Gas (2).jpg

"De dreiging van een gastekort hangt momenteel als een zwaard van Damocles boven alle economische prognoses", zegt Dr. Volker Schmidt, Senior Portfolio Manager bij Ethenea Independent Investors S.A. Hij legt uit wat de impact van de gastekorten op de economie zal zijn, hoe de inflatie en de rente zich zullen ontwikkelen en of er een recessie op komst is.

Als een belangrijke invoerder van gas wordt de eurozone bijzonder zwaar getroffen door de schaarste en de prijsstijgingen. Het is dan ook zeer verrassend dat de recente prognose van het IMF, die eind juli werd gepubliceerd, voor zowel 2022 als 2023 een iets hogere groei in de eurozone voorspelt dan in de VS.

De prognose voor de eurozone is echter allesbehalve zeker. Het risico op een leveringsstop vanuit Rusland is alomtegenwoordig. "Daarom verkiezen wij bij Ethenea de Amerikaanse dollar boven de euro - zelfs nog steeds op een niveau dat dicht bij de pariteit ligt. Ook de jongste politieke crisis in Italië speelt een belangrijke rol in onze overwegingen", benadrukt Dr. Volker Schmidt.

De laatste tijd wordt het woord recessie vaker in de mond genomen wanneer men het over de economische evolutie heeft, aldus Dr. Schmidt. Dit is des te verrassend omdat de Amerikaanse economie onlangs meer dan 400.000 nieuwe banen per maand creëerde. Hij zegt dat de situatie in de eurozone vergelijkbaar is.

"Zelfs als de Amerikaanse economie in een technische recessie terecht zou komen, met twee kwartalen op rij van negatieve groei, verwachten we nog steeds een robuuste arbeidsmarkt in 2023. Een harde landing met een werkloosheidspercentage van meer dan 5 procent zou pas in 2024 kunnen volgen. Maar voor de financiële markten is dat op dit moment nauwelijks relevant," legt dr. Volker Schmidt uit.

Gasprijs drijft inflatie op

De invloed van de gasprijs op de inflatie is een ander belangrijk aspect voor beleggers, legt de portefeuillebeheerder uit: "Ook hier liggen de eurozone en de VS niet ver uit elkaar met inflatiecijfers van momenteel ongeveer 9 procent. De dramatische stijging van de inflatie begon in de VS al vroeger en is nu veel wijder verbreid. In de eurozone daarentegen begon de stijging later en is deze in hoge mate te wijten aan de hoge energieprijzen."

Het IMF voorspelt een snellere vertraging in de VS met een inflatie van 3 procent in 2023, terwijl de eurozone dan nog steeds op 3,9 procent zou moeten zitten, zegt hij. "De rendementscurves voor Amerikaanse Treasuries en Duitse staatsobligaties weerspiegelen dit tot op zekere hoogte. De Amerikaanse rendementscurve is al duidelijk omgekeerd, waarbij de 2-jaarsrente ver boven de 10-jaarsrente ligt, terwijl de Duitse rendementscurve nog steeds een klassieke opwaartse trend vertoont," aldus Dr. Schmidt.

Gezien de reeds gevorderde inflatie zit de Amerikaanse Federal Reserve al verder met haar renteverhogingen, aldus Dr. Volker Schmidt. Pas eind 2023 worden renteverlagingen verwacht. De ECB daarentegen is nog maar net begonnen met het verhogen van de rente.

"Als de prognose van het IMF wordt bevestigd en de gasleveringen uit Rusland relatief stabiel blijven, dan zou de ECB pas na de Fed weer aan renteverlagingen denken. Daarom is een rendement van minder dan 1 procent op 10-jaars Bunds in onze ogen duidelijk te laag. Beleggers die, net als wij, nog niet geloven in een significante recessie in de eurozone moeten de koersevolutie van 10-jaars Bunds in de gaten houden, want de koersen kunnen weer dalen en de rendementen kunnen stijgen", aldus de portefeuillebeheerder.

Redding voor energiebedrijven

"Al in het voorjaar wezen we erop dat een belegging in energiebedrijven grote risico's met zich meebrengt. Misschien wordt Électricité de France (EDF) uiteindelijk genationaliseerd en wordt Uniper gered door de Duitse regering, zodat de schuldeisers van obligaties en promesses hun geld terugkrijgen. Maar onze voorzichtigheid was zeker juist," zegt Dr Schmidt.

Voor EDF-aandeelhouders betekent de nationalisatie dat zij opnieuw een aantrekkelijke prijs voor hun belegging zullen krijgen, terwijl Uniper-aandeelhouders een groot verlies zullen moeten verteren.