Schroders: De do's en don’ts van beleggen in crisistijd

Schroders: De do's en don’ts van beleggen in crisistijd

17 juni 2020

Vooruitzichten
Recessie1.jpg

Beleggen in crisistijd is echt iets anders dan beleggen wanneer markten alleen maar stijgen. In het artikel 'The do's and don’ts of investing in a crisis', geven Duncan Lamont, Nicholas Kirrage en Stuart Podmore, specialisten van Schroders, drie tips waar beleggers rekening mee moeten houden. 

1. ‘Valse’ oplevingen 

Sinds de scherpe koersdalingen in maart hebben de markten fors herstel laten zien. Maar dat betekent niet dat het dieptepunt al is gepasseerd, waarschuwt Duncan Lamont - hoofd research bij Schroders. ‘Valse’ oplevingen komen wel vaker voor bij dalende markten. Markten leven op na een scherpe koersval, om vervolgens nog verder weg te zakken. Sinds eind 1800 heeft Lamont dertien perioden geanalyseerd, waarin de Dow Jones meer dan 25% is gedaald. In elf daarvan vonden tussentijdse oplevingen plaats, waarna de markt nog verder kelderde. Een van de pijnlijkste oplevingen vond plaats tijdens de Grote Depressie. Tussen november 1929 en april 1930 steeg de Dow Jones 48%, om kort daarna 30% te kelderen en vervolgens nog eens 80% weg te zakken.

2. Focus op de lange termijn

Het is niet eenvoudig om in dit soort heftige tijden de blik zuiver te houden en gefocussed te blijven. Toch is het belangrijk om de langetermijndoelstellingen niet uit het oog te verliezen, schrijft Nicholas Kirrage, hoofd van het Global Value Team. In goede tijden wordt meer op de positieve aspecten gelet, maar in slechte tijden neigen beleggers meer naar de negatieve kant. Beleggers moeten altijd voor ogen houden waarom zij voor een specifieke belegging kozen.

3. Vermijd valkuilen

Beleggers dienen zeker te zijn van hun keuzes, die ze op de juiste gronden hebben gemaakt en met het oog op de lange termijn. In crisistijden doemen (emotionele) valkuilen op. Stuart Podmore, Investment Propositions Director, wijst er op vier:

  • Endowment effect of schenkingseffect -  beleggers overwaarderen wat zij bezitten, simpelweg omdat ze het bezitten, ongeacht de objectieve marktwaarde. 

  • Status quo bias  -  beleggers vrezen de pijn die het afwijken van de status quo ofwel de verandering kan veroorzaken als het een verkeerde beslissing blijkt te zijn.

  • Spijtafkeer - beleggers proberen coûte que coûte spijtgevoelens te voorkomen, daarom proberen ze verliezen te vermijden.

  • Referentie-effect - beleggers vertrouwen te veel op initiële informatie en passen de rendementsverwachtingen niet adequaat aan op basis van nieuwe informatie.

De uitdaging is om ervoor te zorgen dat beleggingen conform verwachting presteren (zelfs als ze verliezen lijden) om te helpen langetermijndoelstellingen te halen. Als een belegger blijft vasthouden aan een positie, dan zou hij dit wel moeten doen om de juiste redenen en ontvankelijk zijn voor alternatieven.

Dividenduitkeringen staan momenteel onder druk. Maar zelfs als de dividendinkomsten op korte termijn afnemen, hebben beleggers de neiging om de exponentiële en samengestelde waarde van herbelegde inkomsten op de lange termijn te onderschatten, door datzelfde referentie-effect, waarschuwt Podmore.

Gerelateerde berichten