De inflatie lijkt wereldwijd een hoogtepunt te hebben bereikt, maar de centrale banken zijn nog steeds bezig met monetaire verkrapping, met het risico dat dit tot een wereldwijde recessie leidt. De wereldwijde productiecijfers wijzen al op een economische neergang, maar een lichtpuntje is dat de grondstoffenprijzen zijn gedaald. De economen van Candriam zijn echter relatief optimistisch, vooral over de VS. Zij menen dat de Federal Reserve de inflatie in de komende twee jaar zou moeten kunnen beteugelen zonder de economie in een recessie te duwen. Volgens Anton Brender en Florence Pisani heeft de Fed er tot nu toe in ieder geval goed aan gedaan de particuliere vraag in de VS af te remmen. 

 

Anton Brender: "De reden dat wij vrij optimistisch zijn over de VS is dat de sterke opleving van de lonen - vooral de lage - nu duidelijk is afgeremd zonder dat het werkloosheidscijfer omhoog ging. Dit werd mogelijk omdat de 'Quits Rate' in de VS, die na de heropening van de economie een hoge vlucht nam, nu is gaan dalen. De dynamiek op de arbeidsmarkt is minder gunstig geworden voor mensen die van baan willen veranderen." De Fed is er tot dusver in geslaagd de looninflatie af te remmen zonder een recessie uit te lokken. De economen van Candriam verwachten dat de Fed haar beleidsrente begin volgend jaar met nog eens 100 basispunten zal verhogen.

 

 

Tot nu toe is de economie veerkrachtiger gebleken dan velen hadden gevreesd, en de krappe arbeidsmarkt biedt enige steun. De schok van de energieprijzen heeft wel geleid tot een scherpe daling van het consumentenvertrouwen. Florence Pisani: "Het effect van de energieschok op de koopkracht is lang niet in alle Europese landen gelijk. Nederland bijvoorbeeld, is relatief hard getroffen, hoewel de Nederlandse CPI-gegevens de stijging van de aardgasprijzen voor consumenten wellicht overschatten". Florence Pisani voegt daaraan toe: "Ondanks de hoge energieprijzen zijn er nog geen tekenen dat er een recessie is begonnen. De werkgelegenheid in Nederland ligt momenteel 5% boven het niveau van voor de pandemie, wat uitzonderlijk goed is. Nederland is de enige grote economie in Europa die terug is op de groeitrend van voor de pandemie."

 

Volgens Anton Brender zal de ECB de rente verder moeten verhogen, wat in overeenstemming is met de marktverwachtingen dat de beleidsrente in 2023 een piek van 3% zal bereiken (momenteel 2%). Terwijl de hoge inflatie in Europa vooral het gevolg is van een aanbodschok, moet de ECB eventuele tweede-ronde-effecten voorkomen en tegelijkertijd vermijden dat de inflatieverwachtingen stijgen. 

 

De grootste onzekerheid in Europa is de ontwikkeling van de aardgasprijzen. Een prijssprong blijft een reële mogelijkheid, vooral als Rusland zijn leveringen volledig zou stopzetten. "Als de prijzen opnieuw sterk zouden stijgen, kan Europa gemakkelijk in een recessie terechtkomen zonder dat de ECB de rente onmiddellijk kan verlagen. De Europese arbeidsmarkten zijn nog nooit zo krap geweest en de beroepsbevolking daalt. Bij gebrek aan productiviteitswinsten is het potentiële groeipercentage van de eurozone zeer laag, waardoor de ECB gedwongen is de groei van de vraag af te remmen. Zelfs als een recessie wordt vermeden, zal de Europese groei zeker zwak blijven", aldus Anton Brender en Florence Pisani.

 

 

China zal onder deflatoire druk blijven staan, zelfs als er een einde komt aan de 'stop-and-go' momenten die door het covid-beleid worden veroorzaakt. China is nog steeds bezig om de huizenbubble te laten leeglopen. "Het blijkt moeilijk om de daaruit voortvloeiende neerwaartse druk te compenseren met meer investeringen in infrastructuur. Het risico dat de deflatie zich verankert en de economie op een lager groeispoor zet, is niet te verwaarlozen. Dit deflatierisico blijft in China bestaan, in schril contrast met veel andere grote economieën, voornamelijk als gevolg van de vastgoedcrisis in het land, waardoor de uitgaven achterblijven", aldus Anton Brender.