Schroders: Beleggers willen komende jaren meer beleggen in klimaatleiders

Schroders: Beleggers willen komende jaren meer beleggen in klimaatleiders

Climate Change
Klimaat (01)

Hoewel tal van regeringen zich ten doel hebben gesteld de CO2 -uitstoot naar nul terug te brengen, ligt de wereld niet op schema om de temperatuurstijging binnen de perken te houden. Er moet meer worden gedaan, en snel ook, stellen Isabelle Hervey-Bathurst, Global Sector Specialist en Simon Webber, Lead Portfolio Manager, bij Schroders.

'Gezien de groeiende urgentie willen beleggers in toenemende mate ervan verzekerd zijn dat zij beleggen in strategieën die consistent zijn met het bereiken van een snelle decarbonisatie. Bedrijven met ambitieuze plannen om hun bedrijf koolstofarm te maken, zoals Microsoft, kunnen uitgroeien tot ‘klimaatleider’. In de komende jaren zal klimaatleiderschap een concurrentievoordeel bieden.
Investeren in het koolstofarm maken van de economie kan betekenen dat beleggers alleen bedrijven selecteren die met hun producten de energietransitie direct mogelijk maken, zoals fabrikanten van windturbines of zonnepanelen. Er is echter een groeiend besef dat wereldwijd elke sector zijn steentje moet bijdragen aan de vermindering van de uitstoot van broeikasgassen. 
Bedrijven met een lage CO2-uitstoot, gemeten naar hun scope 1- en scope 2-emissies, beginnen al een premie op de aandelenprijs te krijgen ten opzichte van hun sectorgenoten met een hogere CO2-uitstoot, zoals de onderstaande grafiek laat zien. Scope 1-emissies zijn de emissies die rechtstreeks door een bedrijf worden veroorzaakt door zijn activiteiten, terwijl scope 2 de energie betreft die het bedrijf gebruikt.
Maar bedrijven worden ambitieuzer. Naarmate meer bedrijven zich inzetten voor netto nul CO2-uitstoot, breiden ze hun doelstellingen steeds meer uit naar scope 3 emissies - de indirecte emissies die in de waardeketen ontstaan door toeleveranciers of door het gebruik van verkochte producten. Het opnemen van indirecte emissies in de bedrijfsdoelstellingen betekent dat bedrijven moeten samenwerken met leveranciers die op hetzelfde pad zitten om hun doelstellingen te halen.
Bedrijven die op dit gebied het voortouw nemen, kunnen minder risicovollere beleggingen worden dan bedrijven die achterblijven. Door hun bedrijven - inclusief hun toeleveringsketens - eerder koolstofvrij te maken dan hun concurrenten, minimaliseren deze ‘klimaatleiders’ hun risico in een omgeving van agressievere overheids- en maatschappelijke maatregelen om de uitstoot van broeikasgassen te reguleren, te belasten en te beprijzen. Klimaatleiderschap is dan geen kostenpost meer, maar een concurrentievoordeel. Beleggers in deze bedrijven kunnen profiteren van een hoger beleggingsrendement, terwijl ze er ook zeker van kunnen zijn dat hun kapitaal wordt belegd in bedrijven die bijdragen aan de decarbonisatie.
Klimaatleiderschap in de praktijk: Microsoft
Een voorbeeld van een klimaatleider is Microsoft. Het bedrijf heeft ambitieuze doelen gesteld die alle onderdelen van het bedrijf moeten mobiliseren en heeft toegezegd de voortgang regelmatig te evalueren.
Microsoft streeft er bijvoorbeeld naar om tegen 2025 100% hernieuwbare energie te gebruiken. Het bedrijf heeft ook toegezegd om tegen 2030 waterpositief te zijn (wat betekent dat het meer water zal aanvullen dan het verbruikt), om tegen 2030 afvalvrij te zijn en om een netto-nul ontbossing te bereiken voor alle nieuw te bouwen bedrijfsgebouwen.
Microsoft heeft zich er ook toe verbonden om tegen 2030 CO2-neutraal te zijn en tegen 2050 de volledige CO2-voetafdruk te wissen die sinds de oprichting van het bedrijf in 1975 werd gecreëerd.
Hoe gaan ze dit allemaal doen? Eén manier is de invoering van een interne ‘CO2-belasting’ die elke Microsoft-divisie moet betalen op basis van de hoeveelheid CO2 die ze uitstoot. Dat geldt nu al voor scope 1 en 2 emissies, maar vanaf dit jaar zal ook scope 3 worden meegerekend. De belasting stimuleert elke divisie om aandacht te besteden aan haar CO2-uitstoot en te proberen die te verminderen.
Emissies terugdringen is één ding; historische emissies verwijderen is iets heel anders. Veel van de technologie die hiervoor nodig is, bevindt zich in het beste geval nog in een beginstadium. Daarom investeert Microsoft 1 miljard dollar in een klimaatinnovatiefonds om de wereldwijde ontwikkeling van koolstofreductie-, afvang- en verwijderingstechnologieën te versnellen.
Belangrijk is dat het bedrijf zijn vooruitgang openbaar maakt via een jaarlijks milieuduurzaamheidsrapport. Microsoft is al op weg naar netto nul. Veel andere bedrijven bevinden zich in een veel vroeger stadium van hun decarbonisatie.
Schroders ziet een duidelijke kans ontstaan voor beleggers in bedrijven die hun verantwoordelijkheid voor het koolstofarm maken van hun onderneming serieus nemen. Nu de samenleving en beleidsmakers inactiviteit gaan bestraffen en bedrijven gaan belonen die de klimaatverandering helpen aanpakken, kunnen deze beleggingen waarde creëren.'